อาชีพ คือ รูปแบบการดำรงชีพในการอยู่ร่วมกันในสังคม แต่ละอาชีพล้วนมีความสำคัญและต้องพึ่งพาอาศัยกันในสังคม ทุกอาชีพคือฟันเฟื่องเล็ก ๆ ที่ทำให้โลกดำรงอยู่และขับเคลื่อนไป
ตอนเด็ก ๆ อาชีพในฝันของหลาย ๆ คน คงมีแตกต่างกันออกไปตามความชอบความฝัน แต่สำหรับตัวฉันอาชีพในฝันของฉันคือ ครู เหตุผลของการอยากเป็นคุณครูก็เพราะตอนนั้นคิดว่าอยากเก่ง อยากมีความรู้ อยากฉลาดเหมือนคุณครูของตัวเอง และอยากถ่ายทอดความรู้ที่มีให้เด็ก ๆ อยากให้ทุกคนมีความรู้ นำความรู้ไปพัฒนาต่อยอด และเมื่อเรียนจบปริญญาตรี ครั้งนึงเคยได้ทำอาชีพนี้ได้เป็นครูจริง ๆ ตามความฝัน การเป็นครูทำให้ได้เรียนรู้อะไรมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการปรับตัวเพื่อทำงานร่วมกับครูท่านอื่น การทำงานกลุ่ม การปรับตัวในการสอนการอธิบายให้นักเรียนเข้าใจ การดูแลและปกครองเด็กในชั้นเรียน ซึ่งมันเป็นงานที่ทำแล้วรู้สึกเหนื่อยและยากกว่าคนอื่นมาก ๆ สาเหตุแรกมาจากการทำงานไม่ตรงสาย เรียนจบสายวิทยาศาสตร์ แต่ต้องมาสอนหนังสือเด็ก ป.5 ในวิชาคณิตศาสตร์และรับบทคุณครูประจำชั้น และสิ่งที่ยากคือการเขียนแผนการสอนที่ต้องส่งในทุก ๆ วันศุกร์ ตอนที่เป็นครูอยากงอแงลางานทุกวันศุกร์ แต่ก็ทำไม่ได้ แผนการสอนคือยากแล้ว การสอนให้เด็ก ๆ เข้าใจในสิ่งที่สอนนั้นยากยิ่งกว่า เพราะในชั้นเรียนเด็กต่างที่มาต่างพ่อต่างแม่ ความรู้ความเข้าใจไม่เท่ากันคละ ๆ กันไป จะต้องสอนแบบไหนให้เด็กที่เข้าใจง่ายไม่เบื่อและต้องพยุงเด็กที่ไม่ค่อยเข้าใจให้เข้าใจและสามารถทำแบบฝึกหัดได้ กว่าจะปรับตัวได้มันเหนื่อย หนัก และต้องอดทนมากเหมือนกัน แต่สุดท้ายมันเป็นความเหนื่อยที่มีความสุขใจ มีความภาคภูมิใจทุกครั้งที่เห็นลูกศิษย์ประสบผลสำเร็จตามที่ทุกคนหวังและตั้งใจ ถึงแม้ทุกวันนี้จะไม่ได้เป็นครูแล้ว ก็ยังมีลูกศิษย์แวะมาหา ทักทาย นัดเจอ ส่งข่าวคราว บางคนก็เรียนจบแล้ว บางคนก็มีครอบครัวมีลูก บางคนก็กำลังเรียนต่อ บางคนเป็นหมอ ครู ทหาร ค้าขาย มีธุรกิจของตัวเอง บางคนไปไกลถึงต่างประเทศ ทำให้ย้อนกลับไปคิดถึงวันที่เคยถามนักเรียนในชั้นเรียนว่า ... “โตขึ้นอยากเป็นอะไร”มันทำให้ฉันยิ้มอย่างสุขใจทุกครั้งที่นักเรียนยังคิดถึง นึกถึงและเรียกฉันว่าคุณครู

#ครั้งนึงฉันเคยเป็นครู

เขียนโดย "ปัทมา"