'แม่” อาจจะเป็นเเค่คำสั้นๆ แต่มีความหมายยิ่งใหญ่มหาศาล เป็นคำที่ประเสริฐด้วยพระคุณอย่างล้นพ้น เป็นคำที่เป็นดั่งแสงสว่างที่คอยนำทางให้เราคิดดีทำดีมาโดยตลอด และคงไม่มีคำใดในโลกนี้ที่ จะมาเปรียบกับคำว่าแม่ พ่อแม่คือที่สุด สำหรับทุกคน

หากจะพูดถึงคำว่าแม่สำหรับผมเเล้วในชีวิตนี้ผมก็มีแม่ที่คอยดูแลผมมาตั้งแต่เล็กถึงตอนโต และการ อบรมบ่มนิสัย ของแม่ผมนั้นก็ไม่เหมือนคนอื่นมีความแตกต่างจากคนอื่นเพราะว่าแม่ของผมนั้นเขาจะทำความเข้าใจกับผมว่างผมชอบอะไรผมไม่ชอบอะไรและแม่ก็ไม่ได้ตามใจผม เหมือนกับครอบครัวอื่น ๆ หรอกครับ ผมอยากได้อะไรผมต้องหามาด้วยตัวเองหรือผมอยากซื้อของเล่นผมก็ต้องเก็บเงินเพื่อมาซื้อของเล่นนั้นด้วยตนเอง แม่ผมไม่เคยคิดจะซื้ออะไรให้ผมเพราะถานะทางครอบครัวของผมก็ไม่ค่อยดีเหมือนกับครอบครัวคนอื่นเขา เเม่ผมจึงสอนให้ผมประหยัดอดออมมาโดยเสมอ เเต่บางครั้งผมก็เเอบน้อยใจที่เเม่ไม่ค่อยตามใจผมเลยเเละเเม่ผมเค้าใช้ให้ผมทำงานบ้าน ไม่ว่าจะเป็นการล้างจาน กวาดบ้านถูบ้าน ซักผ้าด้วยตัวเอง จนบางครั้งผมก็บ่นเเม่ว่า “ทำไมต้องใช้ผมด้วย” เเละคำตอบที่ได้กลับมาก็คือลูกต้องฝึกเอาไว้นะลูกซักวันลูกต้องได้ใช้มัน จนมาวันหนึ่งวันที่ผมนั้นต้องเดินทางไปศึกษาที่โรงเรียนประจำเเห่งหนึ่งโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๔๐ จังหวัดปัตตานี โดยที่โรงเรียนเเห่งนี้ ผมต้องทำทุกอย่างด้วยเองหมดด้วยว่าสถานศึกษาแห่งนี้เป็นสถานศึกษาแบบอยู่ประจำเเละการที่ผมได้ศึกษาที่โรงเรียนเเห่งนี้ ทำให้ผมได้รู้ว่าที่เเม่สอนเราที่บ้านมาตลอดก็ได้นำใช้ที่โรงเรียนเเห่งนี้จริงๆด้วย เเละอีกหลายๆอย่างที่เเม่สอนผมไม่ว่าจะเป็นการเข้าหาสังคมการคบเพื่อนในโรงเรียนมารยาทในสังคมต่างๆ เเม่ก็เปรียบเสมือนครูคนเเรกของผมเช่นกัน ท่านสอนให้เราพูดคำเเรกได้ เเละตลอดระยะเวลาที่ผมได้ไปศึกษาที่โรงเรียนเเห่งนั้นผมก็เเอบคิดถึงเเม่เสมอไม่รู้ว่าเเม่กินข้าวหรือยังทำอะไรอยู่ตอนที่เเม่โทรหาผมทุกครั้งคำเเรกที่ผมได้ยินเสมอ ก็คือคำว่า ลูกสบายดีมั้ย ถึงเเม่จะเป็นเเค่ประโยคสั้น ๆ เเต่สำหรับผมเเล้วมันเป็นประโยคที่ทำให้รู้ว่าเเม่ยังคงรักคอยห่วงใยผมเสมอไม่ว่าผมจะดื้อเเค่ใหนเเม่ก็ไม่เคยทิ้งลูกคนนี้ได้ ในเวลาที่เรามีความสุข แม่ก็มีความสุขไปกับเรา แต่ในเวลาที่เราทุกข์แม่กลับทุกข์กว่าเราหลาย สิบหลายร้อยเท่า แต่ท่านก็ไม่เคยแสดงออกถึงความอ่อนล้า ความเหน็ดเหนื่อยของท่านให้เราได้สังเกตเห็นเลย แม่ของเราอดทนสู้เพื่อลูกมาโดยตลอด แต่ที่ท่านอดทนนี้ก็ด้วยความรัก ความห่วงใย และความผูกพันที่มีต่อลูกทั้งสิ้นเเม่เป็นคนที่ชอบโกหกเรา คำที่เเม่โกหกเรานั้น ก็คือคำว่า เเม่ไม่หนื่อยเลย, เเม่สบายดี, เเม่ไม่เศร้า, เเม่เเข็งเเรง เเต่คำที่โกหกนี้มักเป็นความหมายตรงกันข้ามเสมอ เพราะเเม่ไม่อยากให้เรากังวลใจ ด้วยเหตุนี้ทำให้ผมนั้นรักเเม่ของผมที่สุดเกินคำบรรยาย

พระคุณที่แม่ได้มอบให้แก่เรา ไม่ว่าจะให้มีกระดาษกี่ร้อยกี่พันแผ่นก็ไม่สามารถเขียนบรรยายออกมาได้หมดสิ้น หรือต่อให้นักพูดมืออาชีพมาบรรยาย ก็มิอาจจะพูดได้ลึกซึ้งเท่าใจสัมผัส ความรู้สึกนี้มันเกินจะบรรยาย จริงๆ ทุกสิ่งทุกอย่างมิอาจ ทดแทน เพระฉะนั้นในวันที่เเม่ยังอยู่กับเราจงทำดีให้ท่านมากที่สุด ก่อนวันวันนั้นจะมาถึงก่อนที่เราจะไม่มีโอกาสไดทำดีเพื่อท่านอีกเลย

เขียนโดย " ลูกพระราชา"