#ราชาแห่งราชันย์ king of kings

ครั้นเป็นเด็กเราเคยเฝ้ามองและสงสัยว่าบุรุษผู้หนึ่งที่อยู่ในรูปบนผนังบ้านคือใคร หรืออาจจะใช่บรรพบุรุษของครอบครัวที่พวกเราเคารพเทิดทูนมากๆ แต่ทว่าทำไมถึงเป็นรูปที่มีกันทุกบ้าน ทุกสถานที่และทุกแห่งหนทั่วมุมของประเทศ

นอกจากภาพนิ่งแล้ว เรายังเห็นตามสื่อโทรทัศน์ที่ออกอากาศให้เห็นภาพการทำงานที่คุ้นชินตาในความมุ่งมั่นมานะที่จะแก้ไขความเดือดร้อนของคนไทยให้อยู่ดีกินดี เป็นภาพการเดินทางที่พร้อมด้วยกล้องและแผนที่ บุกป่าลุยน้ำ ไปยังพื้นที่ทุกตารางนิ้วของประเทศ แม้แต่บนยอดดอยสูง ไปจนกระทั่งถิ่นทุรกันดารที่รถยนต์เข้าไม่ถึง เพื่อให้ได้เยี่ยมเยือนประชาชนชาวไทยและเข้าใจปัญหาแห่งความทุกข์ยากอย่างแท้จริง

“ที่ของข้าพเจ้าในโลกนี้ ก็คือการได้อยู่ท่ามกลางประชาชนของข้าพเจ้า นั่นคือคนไทยทั้งปวง”..จากพระราชดำรัสดังกล่าว ทำให้เราเข้าใจและคลายความสงสัยในวัยเด็ก ว่ารูปที่มีกันอยู่ทุกบ้าน นั่นคือ “พ่อหลวง”

ซึ่งเป็นชื่อที่คนไทยเรียกในหลวงรัชกาลที่ 9 อันสะท้อนได้ดีถึงความเป็น “พระมหากษัตริย์ผู้ครองใจปวงชน” และเป็นเหตุผลว่าทำไมคนไทยมักได้เห็นภาพการทรงงานอย่างลำบากตรากตรำ เพราะความสุขของพระองค์หาใช่การประทับอยู่ในพระราชวังใหญ่โตโอ่อ่า รายล้อมด้วยข้าราชบริพาร หากแต่ความสุขของพระมหากษัตริย์พระองค์นี้คือการได้อยู่ท่ามกลางประชาชน เพราะทุกข์สุขของราษฎร คือทุกข์สุขของพ่อ

จากพระราชดำริกว่าสี่พันโครงการ ที่ทรงให้ความสำคัญกับการพัฒนาแหล่งน้ำ ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ตลอดจนการพัฒนาดิน และการเกษตรไทย ผ่านภาพและเหตุการณ์ต่างๆ มากมาย ที่เราเห็นหรืออ่านแล้วยังทึ่ง และไม่คิดว่าจะมีพระเจ้าแผ่นดินองค์ใด หรือประมุขประเทศไหนที่จะทรงตรากตรำพระวรกายได้ถึงเพียงนี้

มีเหตุการณ์หนึ่งที่เป็นเรื่องเล่าจากอดีตองคมนตรี พระองค์ทรงพระดำเนินท่างกลางความมืดไปในทุ่งนาตะปุ่มตะป่ำ โดยมีไฟฉายส่องทางและมีมัคคุเทศก์ผ้าขาวม้าเดินนำ ทุกคนต้องเดินอย่างระมัดระวัง ถ้าพลาดไป เท้าจะแพลงได้ทันที จนมาถึงสระบัวที่มีลวดหนามกั้นอยู่และต้องผ่านลวดหนามตรงนี้ แต่ทรงห้ามไม่ให้ตัดลวดหนาม โดยทรงให้เจ้าหน้าที่ง้างลวดหนามออก แล้วทรงพระดำเนินมุดรั้วลวดหนามไปเพื่อทรงหาและพัฒนาแหล่งน้ำให้ราษฏร และยิ่งกว่านั้น พระองค์ท่านยังมีพระราชดำรัสเตือนให้เจ้าหน้าที่ซ่อมรั้วให้ด้วย
การได้ใกล้ชิดกับประชาชน รู้จักกับพสกนิกรของพระองค์ รู้จักกับแผ่นดินของพระองค์ในทุกตารางนิ้ว ด้วยก้าวพระบาททั้งสองที่ลงสำรวจไปทั่วทุกอาณาเขตในราชอาณาจักรไทย คือความสุขของ “พ่อ” ความสุขที่ได้เห็นความอิ่มท้องของ “ราษฎร” ความสุขที่ได้วางรากฐานการพัฒนาประเทศให้เป็นไปอย่างยั่งยืน 

คนไทยทุกคนในยุคนั้นจึงเกิดมาพร้อมกับหัวใจของ “ลูก” ที่รัก “พ่อ” และจะรัก “พ่อ” อย่างนี้ตลอดไปมิเสื่อมคลาย ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ร้อยปี พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร พระองค์จะยังคงสถิตอยู่กลางใจราษฎร์ตราบชั่วนิรันดร์ ในฐานะ “พ่อหลวง” ผู้เป็นที่เคารพรักเทิดทูนยิ่งของพสกนิกรชาวไทยทั้งประเทศ ช่างโชคดีแค่ไหนที่ได้เกิดมาในสมัยรัชกาลของพระองค์

#มิ่งขวัญประชากษัตริย์ผู้ครองใจปวงชน
เขียนโดย บุญเหลือ