การอยู่ใต้ฟ้าเดียวกัน เราก็หวังว่าคงจะได้รับอะไรจากฟ้าเหมือนกัน แต่เราก็มักจะได้ยินเสมอๆว่าฝนตกไม่ทั่วฟ้า เราจะเรียกพื้นที่ฟ้าให้ฝนน้อยว่าพื้นที่แห้งแล้ง แต่ถ้าฟ้าแทบจะไม่ให้ฝนเลย ก็จะเรียกพื้นที่นั้นว่าพื้นที่แล้งซ้ำซาก

พื้นที่อ.ดอยหล่อ จ.เชียงใหม่ นับเป็นพื้นที่หนึ่งที่ได้ชื่อว่าเป็นพื้นที่แล้งซ้ำซาก เพราะตั้งอยู่ทางด้านทิศตะวันออกของดอยอินทนนท์ โอกาสที่บ้านเราจะมีฝนดี เป็นช่วงที่เป็นลมมาจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ ซึ่งพัดเอาความชื้นมาจากมหาสมุทรอินเดีย ฝนจึงมักตกด้านหน้าของดอยอินทนท์ ส่วนพื้นที่ดอยหล่อนั้น เป็นด้านหลังดอยอินทนนท์ เมฆที่ลอยข้ามดอยอินทนนท์มาได้นั้น ก็จะลอยไปตกเลยจากพื้นที่ดอยหล่อไปอีก

ชาวดอยหล่อมักคอยมองเมฆที่ลอยข้ามดอยอินนนท์มานั้น และหวังให้เมฆเหล่านั้นตกเป็นฝนในพื้นที่ของตนเอง แต่เมฆเหล่านั้นก็มักลอยข้ามหัวไปเกือบเสียทุกที

ในเมื่อเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะสู้ชีวิตได้ พี่น้องในพื้นที่อ.ดอยหล่อ ที่ทำการปลูกมะม่วง จำนวน 2000 กว่าไร่ ต้องรวมตัวกันไปสูบน้ำจากแม่น้ำปิง มาใส่สระน้ำกลางหมู่บ้านเป็นระยะทางมากกว่า 5 กม. และแต่ละบ้าน ติดตั้งเครื่องสูบน้ำของตนเองในสระน้ำนี้เพื่อส่งให้พื้นที่สวนมะม่วงของตน

แต่ในฤดูแล้งทุกปี น้ำในแม่น้ำปิงและในสระก็มีน้ำน้อยมาก ทำให้ไม่เพียงพอต่อความต้องการ และในช่วงนั้น เป็นช่วงที่มะม่วงกำลังจะได้เก็บผลผลิตเสียด้วย ถ้าขาดน้ำจะทำให้ผลผลิตเกิดความเสียหาย โชคดีที่ในพื้นที่นั้นมีอาสาสมัครฝนหลวง ที่มีความเข้มแข็งในการทำงานให้ส่วนรวมจำนวน 3 ท่านคือ พี่กันโท มะโนปัน พี่เอกนรินทร์ ไชยสิทธิ์ และพี่หล้า ปันศิริ ที่คอยประสานกับหน่วยปฏิบัติการฝนหลวงที่เชียงใหม่ ให้ช่วยเหลือในพื้นที่นั้นอยู่เรื่อยมา

แต่ในปี 2561 เป็นปีที่วิกฤติภัยแล้งอย่างหนักในพื้นที่นั้น อธิบดีฝนหลวง รองอธิบดีและทีมจากศูนย์ปฏิบัติการฝนหลวงภาคเหนือ ตอนนั้นผู้อำนวยการศูนย์ยังเป็นผอ.หนึ่งหทัย และนักวิชาการหนุ่ม นายรังสรรค์ จึงได้ร่วมกันลงพื้นที่เพื่อเยี่ยมเยียนอาสาสมัครฝนหลวง และต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อที่จะหาวิธีการทำฝนให้กับพื้นที่นั้นได้อย่างไร

เมื่อพวกเราได้มาถึงพื้นที่ ได้เห็นมะม่วงที่กำลังจะได้เก็บเกี่ยวดูสวยงาม และน่าชื่นใจแทนพี่น้องเกษตรกร แต่พอทราบข้อมูลว่า ผลผลิตยังแก่ไม่เต็มที่ยังเก็บเกี่ยวไม่ได้ และช่วงนี้จะขาดแคลนน้ำไม่ได้เด็ดขาด จะทำให้ผลผลิตไม่ได้คุณภาพและอาจจะทำให้มะม่วงยืนต้นตายได้ นั่นหมายถึงความยากจนจะเข้ามาซ้ำเติมพี่นี้กลุ่มนี้ในทันที 

พี่น้องกลุ่มนี้พยายามเล่าให้พวกเราฟัง อย่างน่าเห็นใจมาก และขอให้พวกเรามาช่วยทำให้ฝนตกก่อนสงกรานต์ เพราะน้ำในสระใกล้จะแห้ง แม่น้ำปิงก็แห้ง ผลผลิตจะต้องเสียหายหมดแน่นอน ทางทีมพวกเราก็รับปาก แต่ก็อยู่ภายใต้ความท้าทายอย่างมากในพื้นที่อับฝนและในฤดูแล้งเยี่ยงนี้ 

พอรถเริ่มแล่นออกมา พวกเราก็พูดคุยกันว่า ต้องพยายามกันอย่างเต็มที่นะ ถึงแม้มันจะยากแต่มันเป็นความหวังสุดท้ายของพวกเขาจริงๆ

ในที่สุดทีมหน่วยฝนหลวงที่เชียงใหม่ ก็พยายามขึ้นบินอยู่หลายวัน โดยรอให้ลมเป็นลมทางทิศใต้หรือตะวันออกเฉียงใต้ เริ่มตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน 2561 แต่ไม่สามารถทำให้ฝนตกได้ พวกเราก็ให้กำลังใจกันเองว่าพรุ่งนี้เรายังมีหวัง วันที่ 2 เมษายน ขึ้นใหม่อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ประสบผลสำเร็จครับมีฝนตกในพื้นที่นั้นแต่ยังแค่เพียงเล็กน้อย พวกเราเริ่มมีกำลังใจมากขึ้น เริ่มมั่นใจว่าจะชุบชีวิตให้พี่น้องเกษตรกรในพื้นที่นั้นได้ จึงขึ้นบินปฏิบัติการอย่างต่อเนื่องอีก 5 วัน แต่มีฝนตกลงมาอีกเพียง 2 วันคือวันที่ 5 และ 6 เมษายน ทำให้พื้นที่นั้นรอดพ้นจากวิกฤติภัยแล้งไปได้  

ทำให้พี่น้องเกษตรกรเหล่านั้นสามารถเก็บผลผลิตได้อย่างดี และที่สำคัญพวกเราได้ทำตามคำมั่นสัญญาที่มีให้ไว้ต่อพี่น้องพวกนั้นก่อนที่จะก้าวขึ้นรถกลับมาในวันนั้นว่า จะต้องทำฝนให้ตกก่อนสงกรานต์เพื่อให้มะม่วง และเจ้าของสวนรอดชีวิตจากวิกฤตภัยแล้งในครั้งนั้น

หลังจากพี่น้องชาวดอยหล่อสามารถเก็บเกี่ยวผลผลิตได้ ก็ได้มีการนำผลผลิตส่วนหนึ่งมาฝากทีมงานฝนหลวงที่เชียงใหม่เป็นการขอบคุณ และยังฝากให้ช่วยส่งมาให้อธิบดีจำนวน 3 ลูก 3 ชนิดพันธุ์ เป็นพันธุ์ งาช้าง แดงจักรพรรดิ์ และ จินหงส์ ทำให้อธิบดีรู้สึกดีใจ และซาบซึ้งใจยิ่งนัก ถึงแม้มันไม่ใช่สิ่งของจำนวนมากมาย เป็นราคามากมาย แต่มันเป็นมูลค่าทางจิตใจที่ประเมินค่าไม่ได้ สำหรับน้ำใจของพี่น้องเกษตรกร ที่ตอบแทนในความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ในครั้งนี้ของพวกเรา

และยังสะท้อนให้พวกเราเห็นว่า ถึงแม้งานครั้งนี้จะเป็นงานที่ท้าทายมากมายครั้งหนึ่งในชีวิตของพวกเราชาวกรมฝนหลวง แต่พวกเราก็สามารถสร้างความสุขร่วมกันได้ในที่สุด เพราะพวกเรายังคงศรัทธาเสมอมาว่าตำราฝนหลวงพระราชทาน สามารถช่วยคลายทุกข์ให้พี่น้องประชาชนได้ทุกครั้งไป...

#น้ำใจที่ยิ่งใหญ่_วัดค่าไม่ได้ด้วยตัวเงิน
 #SaveThailand
#SaveRainmakingTeam
#Saveบุคลากรทางการแพทย์
#แล้งนี้ต้องรอด
#โควิด19พวกเราต้องรอด
.
เขียนโดย "ฟ้าโปรย"