#จดหมายถึงพ่อ (41)
  คิดถึงพ่อ คิดถึงคนบนฟ้า คิดถึงผู้ที่ให้แนวทางการ ดำเนินชีวิตทั้งทางตรงและทางอ้อม โดยกระผมน้อมนำ เอาคำสอนทุกคำสอนของพ่อมาประกอบการดำรงชีวิต พ่อครับตอนนี้กระผมดำรงอยู่บนพื้นฐานของความพอเพียง ความพอดี ความพออยู่ พอมี พอกิน การปรับตัวในช่วงวิกฤตการโรคระบาดที่ร้ายแรง ซึ่งทำให้ตัวกระผมเองเห็นถึงความสำคัญของหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของพ่อที่ได้ให้ไว้เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตได้ทุกสถานการณ์
  พ่อครับกระผม นายซอและ หามะ ปัจจุบันเป็นนักเรียนโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๔๐ จังหวัดปัตตานี ศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๖ ด้วยโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๔๐ จังหวัดปัตตานี เป็นสถานศึกษาที่จัดตั้งขึ้นโดยมูลมิธิราชประชานุเคราะห์ในพระบรมราชูปถัมภ์ โดยมีวัตถุประสงค์ในการให้ความช่วยเหลือทางการศึกษาแก่เด็กยากไร้ เด็กด้อยโอกาส และผู้ที่ได้ผลกระทบจากสถานการณ์ความไม่สงบในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ เป็นสถานศึกษาที่มีความสำคัญยิ่งต่อเด็กและเยาวชนสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ที่ขาดแคลนทุนทรัพย์ในการศึกษาในทุกระดับชั้น กระผมเป็นหนึ่งในกลุ่มเด็กเหล่านั้นที่ได้รับโอกาสทางการศึกษาดีๆอย่างนี้ ทั้งได้รับอุปกรณ์การเรียนและเสื้อผ้า สิ่งของพระราชทานมากมายที่ได้รับในการใช้ชีวิตประจำวันในโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๔๐ จังหวัดปัตตานี ซึ่งบริบทโรงเรียนลักษณะโรงเรียนอยู่ประจำ ในโรงเรียนของกระผมมีคุณครูเป็นตัวแทนของพ่อที่คอยถ่ายทอดความรู้ที่พ่อคอยพร่ำสอนให้ทราบถึงหลักปรัชญาเศษรฐกิจพอเพียง ในการดำรงชีวิต การสร้างอาชีพ กระผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับการประกอบอาชีพ ทางการเกษตรกรรม การเลี้ยงสัตว์ การปลูกพืช การค้าขาย การเก็บออม การนำเอารายได้ ที่ได้จากการหารายได้ระหว่างเรียน สามารถเป็นทุนทรัพย์ในการศึกษาต่อในระดับชั้นที่สูงขึ้นต่อไป
  กระผมเห็นความเหน็ดเหนื่อยของพ่อมากมาย หยาดพระเสโทที่หลั่งรินลงบนผืนแผ่นดิน สร้างให้เกิดพืชผลมากมายและความอุดมสมบูรณ์แก่ผืนแผ่นดินของไทยทั่วทุกภูมิภาค ให้อณาราษฎรอยู่ดีกินดี เพื่อความผาสุขให้เกิดขึ้นกระผมสำนึกในพระคุณอันยิ่งใหญ่ของพ่อ พ่อเป็นหนึ่งในใจตลอดเวลา พ่อครับ พระบรมราโชบายที่พ่อให้ไว้กับนักเรียนราชประชานุเคราะห์ ๕๑ โรงเรียนทั่วประเทศ สิบสองข้อนั้นกระผมนำเอามาใช้และปฏิบัติตนตามคำปฏิญานที่ให้ไว้ในทุกๆเช้าเพื่อให้เกิดความสำนึกรู้

  พ่อครับผมจะตั้งใจศึกษาเล่าเรียนให้สำเร็จการศึกษาระดับที่สูงที่สุดและจะนำเอาหลักปรัชญาเศษรฐกิจพอเพียงมาปรับใช้ในชีวิตประจำวัน ดั่งในพระบรมโชบายของพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิต ที่กระผมท่องเป็นประจำอยู่ในทุกๆเช้าหน้าเสาธง คือ พระบรมโชบายพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิต ให้กับนักเรียนโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ทุกแห่ง ทั่วประเทศ ความตอนหนึ่งว่า “ รู้จักมัถยัสอดออม ฝากเงินไว้ในบัญชีธนาคารเพื่ออนาคตของตนเอง”

เขียนโดย "ซอและ"