#จดหมายถึงพ่อ (85)

ก่อนจะเริ่มจดหมายฉบับนี้ผมจะขอกล่าวถึงผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายที่เป็นดั่งฮีโร่เเละเป็นมากกว่าซุปเปอร์ฮีโร่ทุกคนรวมกันซะอีกทุกท่านอาจจะเเปลกใจว่ามันมีคนเเบบนี้อยู่บนโลกหรอ

ผมขอบอกว่า มีครับแล้วคนผู้นั้นไม่ใช่ใครที่ไหนท่านคือในหลวงรัชกาลที่9ของพวกเราชาวไทยทุกคนไงครับ ทุกคนอาจจะเเปลกใจว่าท่านเป็นฮีโร่ยังไง ทุกคนลองคิดตามผมแล้วกันนะครับ ว่าจะมีซักกี่คนที่จะต้องรับภาระอันหนักอึ้งในช่วงอายุ19-20ปี ใช่ครับท่านต้องรับภาระอันใหญ่หลวงในช่วงอายุเเค่นี้ในขณะที่บางท่าน อาจจะไปปาร์ตี้สังสรรค์ไปเตะบอลดูหนังฟังเพลง เเต่ท่านต้องมาทำงานโดยที่ยังไม่รู้เลยผลออกมาจะเป็นยังไงจะสำเร็จไหมจะหนักจะเหนื่อยขนาดไหน เเต่พระองค์ท่านก็ไม่เคยย่อท้อเเม้เเต่นิดเดียว ท่านยังทำจนถึงวันที่ท่านล้มป่วยลงด้วยความ เหน็ดเหนื่อยบวกความชรามาเยือนเเต่ท่านก็ยังคงทำงานยังคอยดูเเลพสกนิกรของท่าน ขอออกตัวก่อนนะครับผมเองก็เกิดไม่ทัน ในช่วงที่พระองค์ทรงงานเเล้วท่านทำงานหนักขนาดไหนเเต่ถึงยังไงท่านก็เป็นฮีโร่ของผมเสมอ ถึงท่านจะไม่ใช่ผู้วิเศษเเต่ท่านสร้างสิ่งมหัศจรรย์มากมายภายใต้โครงการกว่าสี่พันโครงการของท่าน

สุดท้ายนี้ผมอยากจะบอกท่านว่า ผมจะจำสิ่งที่ท่านสร้างท่านทำเเละจะจดจำท่าน ในฐานะฮีโร่ตลอดไปครับ

เขียนโดย ส.ภ.พ ดูน้อยลง