เปลี่ยนการแสดงผล
พลังแห่งความรัก (สายใยรัก)
3 มีนาคม 2564 338 ครั้ง
พลังแห่งความรัก (สายใยรัก)

คนที่รักแม่มากๆ เป็นคนเลวไม่ได้ เพราะไม่มีความรักใด ๆ ในโลก ที่ยิ่งใหญ่กว่าความรักของแม่ที่มีต่อลูก ในยามที่โลกแล้งรัก เพราะความอักเสบที่เกิดจากวัตถุนิยม บริโภคนิยมที่เกินเลย จิตใจมนุษย์ก็จะระส่ำระส่าย เพราะธรรมชาติของจิตใจมนุษย์ขาดความรักไม่ได้ ถ้าไม่รักใคร และไม่มีใครรัก มนุษย์จะกลายเป็นคนเจ็บป่วย เมื่อเจ็บป่วยแล้วหันไปรักษาด้วยวิธีผิด ๆ เช่น ยาเสพติด ยาบ้า มั่วทางเพศ ติดเอดส์ เสพของแพง ๆ ฟุ่มเฟือย เหล่านี้ล้วนเป็นอาการของจิตที่บกพร่อง ขาดความสมบูรณ์ในตัวเอง อ่อนแอ ขาดภูมิคุ้มกัน โรคจิตบกพร่องนี้แพร่หลายเต็มสังคม ต้องการการเยียวยา การเยียวยาคือการสร้างสนามพลังความรักในสังคม ถ้าสังคมมีสนามพลังความรักอ่อน ผู้คนก็จะเจ็บป่วย ถ้าบุคคลอยู่ในสังคมที่มีสนามพลังความรักแรงก็จะมีความสุข และมีภูมิคุ้มกันทางจิตใจ

ในโลกที่ไร้รัก และสับสนนี้ จะสร้างสนามพลังความรักได้อย่างไร? ในสังคมที่สับสนวุ่นวาย เครียด ไม่มีเวลาที่ใครจะคิดถึงใคร และอะไร ๆ ก็เปลี่ยนแปลงไปหมดนี้ สิ่งที่คงทนต่อความเปลี่ยนแปลงมากที่สุด คือ ความรักที่แม่มีต่อลูก ทุกคนมีแม่ ทุกคนมีคนที่รักเรามากที่สุดในโลก ความรักของแม่เป็นความรักที่บริสุทธิ์ เป็นความรักที่ปราศจากเงื่อนไข เป็นความรักที่เหนือกาลเวลา แม้ตายไปแล้ววิญญาณของแม่ก็ยังตามรักลูกอยู่ตลอดไป แม่กลายเป็นมิติทางจิตวิญญาณที่อยู่กับลูก ถ้าลูกมีเครื่องรับมิติทางจิตวิญญาณของแม่ ลองนึกถึงแม่ดูสิคะ จะเกิดความรู้สึกสัมผัสอะไรที่ล้ำลึก บางทีขนลุก บางทีน้ำตาไหล เพราะท่านกำลังสัมผัสพลังอะไรสักอย่าง ก็สนามพลังความรักของแม่ที่มีต่อท่าน และที่ท่านมีต่อแม่นั่นเอง ถึงแม้ความรักของลูกที่มีต่อแม่จะไม่เท่ากับความรักของแม่ที่มีต่อลูก และยังถูกบั่นทอนไปด้วยชีวิตยุ่ง ๆ หนัก ๆ ในสังคมปัจจุบัน ก็เป็นสิ่งที่ปลุกไม่ยาก เพราะเป็นร่องรอยที่ฝังลึกอยู่ในจิตใจในสายสัมพันธ์ที่ล้ำลึกระหว่างแม่กับลูก
ลูกก่อกำเนิดมาจากเซลล์ และดีเอ็นเอของแม่ อยู่ในร่างกายของแม่ ได้อาหาร และพลังงานมาจากกระแสเลือดของแม่ ความรักทุก ๆ อณูของแม่ที่มีต่อลูกในครรภ์จะสัมผัส สัมพันธ์กับชีวิตที่ค่อย ๆ เติบโตขึ้น การเต้นตึ้ก ๆ ของหัวใจของแม่ กระตุ้นสมองของลูกให้งอกงามขึ้น น้ำนมของแม่มีสารที่ช่วยให้ภูมิคุ้มกันของลูกเข้มแข็ง ไม่เจ็บป่วยง่าย ๆ สายตาแม่ลูกที่ประสานกันขณะลูกดูดนมแม่ด้วยความสุข คือ สายใยของความรัก การโอบกอดของแม่ รอยยิ้ม และการพูดคุยกระหนุงกระหนิง กระตุ้นโครงสร้างสมองของลูกให้แตกกิ่งก้านสาขา โครงสร้างในสมองของลูกที่กำหนดจิตใจต่อไปในอนาคตได้มาจากสัมผัส และการเลี้ยงดูของแม่ สายสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกทั้งรูปธรรมและนามธรรมจึงล้ำลึกสุดพรรณนา คำแรกที่เด็กทุกคนทั่วโลกพูดได้ คือ “แม่” ไม่ว่าในภาษาใด ๆ เพราะแม่ คือปฐมฐานของลูก ความสุขของลูก คือ การได้อยู่ใกล้แม่ ได้ช่วยแม่ทำอะไร ๆ ไม่ว่าจะทำกับข้าว หรือทำงานอื่น ๆ ครอบครัวอบอุ่น เป็นฐานการพัฒนามนุษย์ที่สำคัญ มนุษย์เมื่อโตขึ้นแล้วเจริญไปได้แม้เพียงใด ก็เพราะฐานที่มาจากแม่ และพ่อ

ดังที่บรรยายมาดังนี้ ชีวิตของท่านแม้ยุ่งด้วยประการใด ๆ ลองหยุด แล้วคิดถึงแม่ เมื่อคิดถึงแม่จะมีกระแสพลังเข้ามาสู่ตัวท่าน เพราะความรักของแม่ที่มีต่อตัวท่านนั้นเป็นมิติทางจิตวิญญาณ ถ้าท่านมีจิตใจที่มีเครื่องรับความรักของแม่ ความรักของท่านก็แล่นเข้าสู่ตัวท่านได้เหมือนเคย ตัวท่านถูกโปรแกรมมาด้วยความถนอมรักของแม่ ความสุข ความอบอุ่นที่ได้รับในอ้อมอกของแม่ ได้ฝังร่องรอยอยู่ในตัวท่าน ยามที่ท่านยุ่งจนไม่มีเวลานึกถึงแม่ ความรักความอบอุ่นก็ดูจะเหือดแห้งไป แต่ยามใดที่คิดถึงแม่ร่องรอยหรือโปรแกรมเก่าในตัวท่านก็จะส่งความรู้สึกอบอุ่นเหมือนเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก

เขียนโดย "พรรณราย"
ภาพและวีดีโอ