เปลี่ยนการแสดงผล
ฉันจะบอกรักพวกเขาก่อนวางสาย เพื่อทำให้พวกเขารู้ว่า " ฉันยังสบายดี"
21 มีนาคม 2564 156 ครั้ง
"ส่งรักผ่านไลน์"
      เป็นระยะเวลากว่า 18 ปีแล้ว 
ที่ฉันมาใช้ชีวิตป๊อปๆ อยู่เมืองกรุง เมืองที่ดุจเทพสร้างแห่งนี้ และเป็นเวลากว่า 6 เดือนแล้ว ที่ฉันไม่ได้กลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อไปเติมกำลังใจจากครอบครัวอันเป็นที่รัก โดยเฉพาะลูกน้อยหอยสังข์ของฉันที่ฝากให้ตายายเลี้ยงดู ถามทุกวันว่าเมื่อไหร่แม่จะกลับบ้าน 
       ปกติแล้วฉันจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดอย่างน้อยเดือนละครั้ง 
ตั้งแต่โควิดระบาดรอบ 2 ฉันเองแทบจะไม่ได้เดินทางไปไหนเลย เนื่องจากต้องเซฟทั้งตัวเองและคนรอบข้าง 
โดยเฉพาะบ้านต่างจังหวัด ซึ่งมีทั้งเด็กทั้งคนแก่ ได้แต่ส่งไลน์ วิดีโอคอลหาพวกเขาเป็นประจำทุกวัน ประหนึ่งว่าวันใดไม่โทรหา คนเฒ่าคนแก่ที่บ้านก็จะนอนไม่หลับ 
       บทสนทนาแต่ละครั้งก็จะเป็นบท
สนทนาเดิมๆ "กินข้าวยัง, อาบน้ำยัง, บ้านเราฝนตกป่าว, ตากินเหล้าป่าว 55 แต่สำหรับลูกสาวตัวน้อยชอบให้แม่เล่านิทานให้ฟัง บางทีแม่ง่วงๆก็ให้ลูกเล่าให้ฟังบ้าง ส่วนพ่อก็จะคุยกับลูกสาวเรื่องเกมส์ออนไลน์บ้าง เล่น effect กับ filter ในวิดีโอคอลกับลูกบ้าง ซึ่งไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายหน้าโหดๆ 
ก็อยู่ในโหมดฟรุ้งฟริ้งได้ เมื่ออยู่กับลูก บางวันเหนื่อยๆได้เห็นหน้าลูก 
ฟังเสียงลูก ผ่านวิดิโอคอล ก็หายคิดถึง หายเหนื่อยได้ และทุกครั้งที่โทรหา 
ฉันจะบอกรักพวกเขาก่อนวางสาย  เพื่อทำให้พวกเขารู้ว่าฉันยังสบายดี 
กินอิ่มนอนอุ่น หุ่นเท่าดิม เป็นการส่งกำลังใจผ่านไลน์กันทุกวัน นี่ยังไม่รวมพี่ ป้า น้า อา บรรดาญาติๆ อันเป็นที่รักยิ่ง ที่ส่งสวัสดีตอนเช้าทุกวันนะ ชื่นชมในการหาภาพดอกไม้ที่ไม่เคยซ้ำกันสักวัน พอได้หายคิดถึงพวกเขาเหล่านั้นได้บ้าง
      โควิดจ๋าเธอรู้ไหมว่าเธอทำให้ฉันต้องห่างกับคนที่รักนานไปแล้วนะ  ทุกๆวันได้แต่ภาวนาให้เชื้อโรคนี้มันหายไปไวๆ ฉันจะได้กลับไปใช้ชีวิตปกติสุขสักที
       อย่างไรก็ตามก็ขอเป็นกำลังใจให้คนไกลบ้านทุกๆคน ที่ต้องห่างบ้าน ห่างครอบครัว ห่างบุคคลอันเป็นที่รักเพื่อมาทำหน้าที่ของตน เพื่อให้พวกเขาเหล่านั้นได้อยู่สุขสบาย  #เติมกำลังใจให้กันทุกวันนะคะ

เขียนโดย "ใบตองตึง"
ภาพและวีดีโอ