เปลี่ยนการแสดงผล
เมื่อหนูอยากเป็น #ศิลปินแห่งชาติ…
1 มิถุนายน 2564 131 ครั้ง
เมื่อหนูอยากเป็น #ศิลปินแห่งชาติ…
ณ ห้องสัมภาษณ์งานของธนาคารชื่อดังแห่งหนึ่งของประเทศไทยใจกลางกรุงเทพเมืองฟ้าอมร มีกรรมการ 3 ท่าน ท่าทางดูน่าเกรงขามนั่งอยู่ ในมือถือเรซูเม่ของบัณฑิตสาวป้ายแดงจากคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยย่านรังสิต ที่นั่งตัวตรง มือประกบกันบนหน้าตักรอ ตอบคำถามที่กรรมการกำลงจะยิงมารัวๆ  ด้วยความมั่นใจเกินร้อย เพราะเธอบนไว้หลายที่ เกมนี้เธอต้องชนะ ไม่นานนักกรรมการก็เริ่มเปิดเกมทันทีด้วยประโยคดังต่อไปนี้ตามลำดับ…

กรรมการ 1 : เชิญแนะนำตัวเป็นภาษาอังกฤษสั้นๆ หน่อยค่ะ…
กรรมการ 2 : น้องจบมาจากที่ไหน ได้เกรดเท่าไหร่ ทำกิจกรรมอะไรบ้าง ?   …
กรรมการ 3 : ทำไมน้องถึงสนใจอยากทำงานที่นี่ล่ะ ?  …
กรรมการ 1 : หนูรู้ไหมว่าตำแหน่ง Compliance ที่หนูสมัครทำงานเกี่ยวกับอะไร ? …

บัณฑิตสาวคนนี้ก็คือ ฟ้าใสเองค่ะ แน่นอนว่าคำถามเหล่านี้ฟ้าใสย่อมต้องเตรียมตัวมาดีจึงผ่านฉลุย ท่านกรรมการเองก็ชวนคุยเรื่อยๆ จนมาถึงคำถามยอดฮิตง่ายๆ อีกคำถามหนึ่ง ซึ่งฟ้าใสเชื่อว่ากรรมการทุกคน ทุกบริษัทต้องถาม!!!!

กรรมการ 1 : ความฝันสูงสุดของหนูคืออะไรคะ   ? 
แต่ก่อนที่จะตอบคำถามนี้ออกไป ฟ้าใสนึกได้ว่าเคยมีคนแนะนำว่าเวลาไปสัมภาษณ์งาน เราต้องแสดงความจริงใจให้กรรมการเห็น ต้องตอบคำถามให้ชัดเจน ตรงประเด็นและอย่าโกหกกรรมการ เพราะถ้าถูกจับได้ จะโดนปัดตกแน่นอน อย่าได้ประมาทเรดาร์กรรมเด็ดขาด!!! ดังนั้น ฟ้าใสก็เลยตอบไปตามจริงค่ะ

ฟ้าใส : ความฝันสูงสุดของหนูคือการเป็นศิลปินแห่งชาติค่ะ

กรรมการ 1 +2 +3 : ????????????????????? 

ฟ้าใส : หนูหมายถึงเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขานักเขียนน่ะค่ะ หนูฝันมาตลอดว่าหนูอยากเป็นนักเขียน อยากเป็นกวีซีไรต์ หนูอยากเขียนงานดีๆ ออกมาให้คนอ่านค่ะ เพราะหนูเชื่อว่างานเขียนที่ดีมีคุณภาพสามารถเปลี่ยนชีวิตของคนอ่านได้ค่ะ 

กรรมการ1+2+3 : …….  (พยักหน้ารับทราบ)……

หลังจากนั้น กรรมการก็ถามฟ้าใสอีกสองสามคำถามแล้วก็ให้กลับไปรอฟังผลที่บ้าน ขณะที่ตอบคำถาม ฟ้าใสคิดว่านั่นเป็นคำตอบที่ดีที่สุดแล้ว เพราะมันออกมาจากใจจริงๆ เบื้องหลังความสำเร็จในชีวิตฟ้าใสตั้งแต่สมัย ม.ปลาย เป็นต้นมา มีหนังสือเล่มหนึ่งอยู่เบื้องหลัง และเป็นหนังสือเพียงเล่มเดียวที่ยังพกติดตัวเวลาไปทำงานต่างสถานที่หรือหยิบมาอ่านในวันที่ความมั่นใจในตัวเองเริ่มสั่นคลอน ฟ้าใสจึงนึกอยากเป็นนักเขียน เพื่อที่ว่าสักวันหนึ่งอาจมีโอกาสได้ส่งแรงบันดาลใจ ความรู้ ความบันเทิงและสิ่งดีๆ ให้กับผู้อ่านได้บ้างอย่างที่ฟ้าใสเคยได้รับมา และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าหนังสือของตัวเองอาจช่วยเปลี่ยนชีวิตของใครสักคนให้ดีขึ้นได้บ้าง

แต่ผลปรากฏว่า ฟ้าใสไม่ผ่านสัมภาษณ์ค่ะ!! ทีแรกก็เสียใจ แต่พอได้มาคิดใคร่ครวญแล้ว เหตุที่ไม่ผ่านย่อมเป็นเพราะว่าต้องมีคนที่ดีกว่าเราและสามารถพรีเซนต์ตัวเองได้ดีกว่า เอ… แล้วเราตอบแย่ตรงไหน ?? อันนี้ฟ้าใสก็ไม่อาจรู้สาเหตุที่แท้จริงได้ แต่คิดว่าสาเหตุที่ไม่ผ่าน ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะการตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมานี่แหละ ที่เขาบอกมาว่าไปสัมภาษณ์งานอย่าโกหกกรรมการนั่นก็จริง แต่… ไม่ได้หมายความว่าให้บอกความจริงไปซะทุกเรื่อง (โว้ยยย) ฮ่าๆๆๆ ถ้าคุณตอบคำถามไม่ตรงกับทิศทาง วัตถุประสงค์ เป้าหมายขององค์กรเขา เขาจะรับคุณเข้ามาทำไมเล่า 

แหม่… รู้งี้ตอนนั้นไม่น่าบอกว่าอยากเป็นนักเขียนเล้ย บอกว่าอยากเป็น ‘ผู้จัดการแบงค์’ ซะก็ดี 

เขียนโดย ฟ้าใส
#อาชีพในฝันที่ฉันรัก
ภาพและวีดีโอ