“อาชีพในฝัน” ถ้าเป็นช่วงเวลาวัยเด็ก ฉันจะสามารถบอกเล่าเรื่องราวอาชีพในฝันได้อย่างไม่ลังเล มุ่งมั่น เอ่อล้นไปด้วยความปรารถนาที่อยากจะเป็นอะไรในอนาคต พอเติบโตขึ้นในแต่ละช่วงวัยความฝันของฉันก็ค่อยๆเปลี่ยนแปลงไป บ้างก็ลดลงไปเรื่อยๆ จากเห็นเป็นภาพที่ชัดเจนเริ่มรางๆไป จนสุดท้ายแทบจะเห็นไม่ชัดเลยว่าสรุปแล้วฉันมีความฝันอยากเป็นอะไร ทุกช่วงวัยความฝันของฉันถูกเปลี่ยนแปลงไปตามบริบท ของสถานการณ์ที่พบเจอ ความต้องการที่เปลี่ยนแปลงไป อาจทำให้ความฝันเราเลือนลางไป แต่แน่นอนว่าความฝันเราคงมีเรื่อยๆ ตามช่วงวัยที่เราดำเนินไปเสมอ 
  ช่วงวัยที่ความฝันชัดเจนที่สุดคงเป็นช่วงเวลาประถมที่ยังไม่ต้องมีการตัดสินใจในการเลือกเรียน เป็นช่วงเวลาที่รู้สึกว่าอยากทำอาชีพ “คุณครู” ได้เขียนกระดานดำ ได้ถือไม้เรียว ได้มีคนตั้งใจฟังเรา พอต่อมาเริ่มเข้าสู่ช่วงมัธยม เริ่มต้องมองหาความถนัดของตัวเองเริ่มรู้สึกว่าอาชีพครูไม่ใช่เป้าหมาย ด้วยความที่ถนัดวิทย์คณิต จึงเลือกเรียนสายนั้นแล้วก็อยากเป็น “นักวิทยาศาสตร์” ช่วงเวลามัธยมปลายได้มีโอกาสได้ทำงานให้กับห้องแนะแนว เป็นโอกาสสำคัญให้ได้เรียนรู้ความต้องการของตัวเอง ได้ซึมซับบรรยากาศแห่งความแบ่งปัน ใกล้ชิดกับครูแนะแนวที่คอยสร้างโอกาสมากมายให้นักเรียน ทำงานเบื้องหลังหาแนวทางให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ และตัวเอง  จนเริ่มหลงรักอาชีพแนะแนว เพราะมากกว่าการได้แนะนำโอกาสให้กับคนอื่นๆแล้ว มันมีความสุขมากๆที่เราได้เห็นคนเหล่านั้นได้รับโอกาส แต่ในขณะเดียวกันนั้นฉันก็สนใจในงานด้านสิ่งแวดล้อมของโรงเรียน จนท้ายสุดก่อนเข้ามหาวิทยาลัยฉันก็ต้องตัดสินใจว่าในเส้นทางของการเลือกเรียน “วิทย์สิ่งแวดล้อม” กับ “จิตวิทยา” ฉันควรเลือกเส้นทางไหนดี และผลลัพธ์คือวิทย์สิ่งแวดล้อม ช่วงเวลาที่เรียนนั้นสิ่งที่ก่อเกิดเป็นความฝันอีกครั้ง คือ “การทำฟาร์มเกษตรอินทรีย์” จนเมื่อเรียนจบการเดินทางของฉันก็เข้าสู่วัยทำงาน ตามหาสิ่งที่ตัวเองอยากทำ เดินเข้าหาความมั่นคงในชีวิตมากขึ้น จนปัจจุบันได้รับราชการ และแน่นอนว่างานราชการไม่ใช่งานที่ถนัดแต่ฉันสามารถทำและเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันได้อย่างเต็มที่ อีกทั้งได้ค้นพบว่าชื่นชอบของตัวเองเกี่ยวกับการออกแบบสื่อต่างๆ จึงเป็นอาชีพเสริมในช่วงเวลาว่างจากงานประจำ ฉันยังมีเป้าหมายว่าอาจจะได้ทำประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมมากขึ้นในช่วงเวลาว่าง ได้ไปออกทริปสิ่งแวดล้อม จิตอาสา ฯลฯ ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันมีความเชื่อเสมอว่าความฝันของเราไม่จำเป็นต้องมีแค่หนึ่ง เราอาจจะมีเป็นสิบเพื่อเป็นแรงขับเคลื่อนในชีวิตของเรา 
  ถ้าถามว่า ณ ตอนนี้ความฝันของฉันคืออะไร ก็คงเป็น “การทำฟาร์มเกษตรอินทรีย์” แต่กว่าจะเดินทางไปถึงจุดนั้น ฉันจะพยายามเก็บเกี่ยวประสบการณ์ด้านอื่นๆไปพร้อมกัน เรียนรู้ในทักษะอื่นๆที่ฉันสนใจ และก้าวไปพร้อมความฝันเล็กๆ ตลอดระยะทาง ไม่แน่ว่า พอถึงจุดนั้นความฝันของฉันก็อาจจะเปลี่ยนไปก็ได้...

เขียนโดย "ชาวทิพย์"