#จดหมายถึงพ่อฉบับพิเศษ
  จดหมายฉบับนี้เป็นจดหมายที่ถูกเขียนขึ้นจากตัวแทนของครอบครัวชาวกรมฝนหลวงและการบินเกษตร ซึ่งมีผู้นำครอบครัวที่ยิ่งใหญ่ของพวกเราที่ทุกคนคงทราบดีว่าจะเป็นใครไปไม่ได้เสียนอกจาก"พระบิดาแห่งฝนหลวง" หรือพ่อหลวงรัชกาลที่ ๙ พ่อของแผ่นดินของปวงชนชาวไทย
  พระบิดาแห่งฝนหลวง ต่อไปจะขอพระบรมราชานุญาตแทนด้วยคำสั้นๆว่า"พ่อ" พ่อของพวกเรานั้นได้สร้างมรดกชิ้นสำคัญอันประเมินค่ามิได้เอาไว้ให้พวกเรานั่นคือ "ตำราฝนหลวงพระราชทาน" ซึ่งกว่าจะมาเป็นตำราฝนหลวงที่แม้แต่ชาวต่างประเทศก็มีความสนใจอยากจะได้นำไปประยุกต์ใช้ยังประเทศของตนเพื่อขจัดภัยแล้ง พ่อของเราได้ใช้เวลาค้นคว้า ทดลองถึง ๑๔ ปี ถือเป็นจุดเริ่มต้นของความสำเร็จในการบังคับเมฆบังคับฝนให้ตกให้ถูกที่ถูกเวลา แต่ยังคงมีการพัฒนาวิจัยอย่างต่อเนื่องเรื่อยมาหลังจากปี๒๕๑๒ โดยพ่อหวังแค่เพียงว่าจะสามารถช่วยลูกๆของท่านอีกหลายสิบล้านคนให้มีความกินดีอยู่ดีมากขึ้นจากการมีน้ำอย่างพอเพียงเพื่อการดำรงชีวิต
  พ่อเป็นผู้ค้นคว้าทดลองการทำฝนมาด้วยตนเอง พ่อย่อมทราบดีว่าการทำฝนหลวงไม่ใช่เรื่องง่าย เราไม่สามารถบังคับตัวแปรทางธรรมชาติได้สักตัวเดียว ไม่ว่าจะเป็นลม ความชื้นสัมพัทธ์ในอากาศ ฯลฯ พ่อจึงสอนให้พวกเราต้องอดทนต่อคำวิพากษ์วิจารณ์ของคนที่ไม่เข้าใจ ต้องไม่ย่อท้อต่อการทำงาน ต้องมีความมุ่งมั่น ต้องมีความเสียสละความสุขส่วนตนเพื่อติดตามเงื่อนไขสภาพอากาศทุกวันในการที่จะเอาชนะสภาพธรรมชาติให้ฝนตกลงมาทันเวลากับความต้องการของลูกๆของพ่ออีกหกสิบกว่าล้านคน เพราะพ่อยึดหลักที่ว่า"ความเดือดร้อนของประชาชนนั้นรอไม่ได้"
  ที่ผ่านมาถึงแม้พวกเราจะต้องทำงานภายใต้ความคาดหวัง ภายใต้ความกดดันหลายๆอย่าง แต่พวกเราก็มีกำลังใจอย่างเต็มที่เพราะมีพ่อเป็นแบบอย่าง มีพ่อคอยให้กำลังใจ มีพ่อคอยให้คำชี้แนะ พ่อไม่เคยละความสนใจในการทำงานของพวกเราเลย พ่อจะมีคำแนะนำมาเสมอๆให้พวกเราทำงานให้ดีขึ้น ในปีที่วิกฤตภัยแล้งอย่างหนักพ่อยังให้ตั้งศูนย์ปฏิบัติการฝนหลวงพิเศษขึ้นเพื่อที่พ่อจะได้ร่วมช่วยให้คำแนะนำอย่างใกล้ชิดและสนับสนุนสรรพกำลังที่จำเป็นเพิ่มเติมแก่พวกเราในการแก้ไขปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
  พ่อยังทราบดีว่าการทำฝนหลวงนั้นตั้งอยู่บนความเสี่ยงอันตรายกว่าการทำงานด้านอื่นๆ เพราะพวกเราต้องใช้อากาศยานบินขึ้นไปบนฟ้า บางครั้งบางจังหวะต้องบินเข้าไปในเมฆ ซึ่งสภาพอากาศภายในเมฆเหล่านั้นมีโอกาสแปรปรวนได้ตลอดเวลา พ่อจึงได้พระราชทานตราสัญญลักษณ์กรมให้พวกเราที่เป็นมงคลอย่างยิ่งที่มีคำว่า"ภปร" นั่นหมายถึงชื่อของพ่อของพวกเราที่อยู่ตรงกลางตราสัญญลักษณ์กรม ทำให้พวกเรารู้สึกอุ่นใจทุกครั้งที่ขึ้นบินเหมือนว่าพ่อได้อยู่ใกล้ๆเรา คอยคุ้มครองและให้กำลังใจเราตลอดเวลา
  แต่แล้ววันที่ ๑๓ ตุลาคม หรือวันนี้เมื่อ ๔ ปีที่แล้วเมื่อเวลา ๑๕.๕๒ น. ซึ่งเป็นเวลาที่พวกเรากำลังปฏิบัติงานอยู่ แต่เมื่อได้ทราบข่าวที่ไม่เคยคิดที่จะรับกับข่าวนี้ได้มาก่อน มันสุดแสนที่จะยอมรับได้ ต่างคนต่างน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว แต่ละคนมึนงงว่าจะทำอย่างไรดี จะทำอะไรก่อนดี เพราะกำลังอยู่ระหว่างการทำฝนช่วยเหลือลูกๆของพ่ออยู่ ทุกคนต่างต้องตั้งสติต้องปฏิบัติงานวันนี้ให้สำเร็จให้ได้เสียก่อนโดยพวกเราจะเสียกำลังใจแล้วหยุดปฏิบัติงานมัวเพียงแต่มานั่งโศกเศร้าไม่ได้ ซึ่งถ้าหากพ่อทราบว่าพวกเราหยุดปฏิบัติงานลงกลางคันพ่อคงเสียใจและผิดหวังในตัวของพวกเราเพราะพ่อเป็นแบบอย่างที่เข้มแข็งให้พวกเราดูอยู่เสมอมา
  ปี ๒๕๕๙-๒๕๖๐ เป็นปีแห่งการน้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้ของพ่อของพวกเราด้วยความจงรักภักดีอย่างแท้จริง ทุกคนพร้อมใจกันแต่งกายไว้ทุกข์กันตลอดทั้งปี พวกเราชาวครอบครัวฝนหลวงได้ร่วมกันทำบุญ ทำความดีถวายเป็นพระราชกุศลแด่พ่อของพวกเราอยู่เนืองๆ พวกเรายิ่งตั้งมั่นที่จะสืบสานพระราชปณิธานหรือความตั้งใจของพ่อของพวกเราอย่างเต็มที่ พวกเราจึงคิดและขับเคลื่อนโครงการศึกษาวิจัยขึ้นมากมายเพื่อที่จะเอาชนะสภาพอากาศที่เกิดการเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมเพื่อช่วยเหลือลูกๆของพ่ออย่างเต็มที่เหมือนที่พ่อเคยทำให้พวกเราดู
  ต่อมาในปี ๒๕๖๒ พวกเราได้สูญเสียสมาชิกในครอบครัวอีกครั้งจากเหตุการณ์อากาศยานประสบอุบัติเหตุในระหว่างครูการบินซึ่งเป็นสมาชิกรุ่นแรกๆของครอบครัวชาวฝนหลวง ทำการฝึกบินให้สมาชิกน้องใหม่เพื่อจะเข้ามาร่วมช่วยงานกับพวกเราทำให้ทั้งคู่เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ ถึงแม้พวกเราจะเสียใจที่เกิดการสูญเสียในครั้งนั้น แต่พวกเราก็ภูมิใจที่ได้ทำหน้าที่อย่างสมเกียรติที่พ่อได้ไว้วางใจ
ป่านนี้ครูการบินและน้องนักบินใหม่ของครอบครัวชาวฝนหลวงของเรา คงได้ไปกราบพ่อเพื่อเล่าให้พ่อได้ฟังว่าพวกเรารักและคิดถึงพ่อกันเป็นอย่างมาก พวกเรายังคงเดินตามรอยเท้าพ่อ พวกเราจะไม่ทำให้พ่อผิดหวังสมกับที่พ่อไว้วางใจพวกเราให้ทำงานแทนพ่อเพื่อช่วยเหลือลูกๆของพ่อทั้งแผ่นดินตลอดไป
ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป
ลูกๆชาวฝนหลวงของพ่อ
เขียนโดย "ฟ้าโปรย"