จดหมายฉบับนี้อาจไม่ได้เขียนได้ดี แต่เป็นความรู้สึกจากใจที่ไม่เคยได้บอกพ่อเลย การที่เราสอบเป็นข้าราชการนั้นทุกอย่างมาจากคำพูดของพ่อ ซึ่งพ่อบอกเสมอว่าหนูสอบเป็นข้าราชการสิ หนูจะได้มีความมั่นคง ในใจตอนนั้นคิดว่า ไม่ได้อยากสอบเราไม่เก่ง เราไม่ชอบ แล้วมีกฎระเบียบมากมาย พ่อบอกว่าอยู่ไหนก็มีกฎระเบียบเหมือนกันทั้งนั้น เราไม่รู้หรอกว่าเป็นข้าราชการมันดียังไง

แต่สุดท้ายก็ตั้งใจสอบจนติดเป็นข้าราชการ วันที่รู้ว่าสอบผ่านได้เป็นข้าราชการวันแรกรีบบอกพ่อและแม่ เราสัมผัสได้ถึงความสุขของพ่อและแม่ที่เราได้ทำในสิ่งที่ท่านปรารถนาได้สำเร็จ ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกมีความสุขและภูมิใจในตัวเองมากไปด้วย และสิ่งที่เราภูมิใจมากไปกว่านั้นคือเราได้เป็นข้าราชการที่ดำเนินการตามโครงการพระราชดำริฝนหลวง ทำให้ได้เห็นพระอัจฉริยภาพด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 มากยิ่งขึ้น พระองค์ทรงศึกษาคิดค้นสร้างโปรแกรมคอมพิวเตอร์เพื่อการประมวลผลข้อมูลต่างๆ ทรงใช้เครื่องคอมพิวเตอร์เพื่อบันทึกพระราชกรณียกิจต่างๆ ทรงประดิษฐ์ตำราฝนหลวงเป็นแผนภาพการ์ตูนจากคอมพิวเตอร์ด้วยพระองค์เอง เพื่อประมวลความรู้ทางวิชาการเทคนิคและขั้นตอนการทำฝนหลวงให้ง่ายต่อความเข้าใจและใช้เป็นแบบปฏิบัติแก่นักวิชาการฝนหลวง

ในฐานะข้าราชการตัวน้อยๆ ลูกได้ยึดมั่นและทำตามคำพ่อสอนที่ว่า “ข้าราชการไม่ว่าจะอยู่ในตำแหน่งใด ระดับไหน มีหน้าที่อย่างไร ล้วนแล้วมีส่วนสำคัญ อยู่ในงานของแผ่นดินทั้งสิ้น ทุกคนจึงต้องตั้งใจปฏิบัติหน้าที่โดยเต็มกำลังความสามารถด้วยอุดมคติด้วยความเข้มแข็งเสียสละ และระมัดระวังให้การทุกอย่างในหน้าที่เป็นไปอย่างถูกต้องเที่ยงตรงด้วยความระลึกตัวอยู่เสมอว่าปฏิบัติตัว ปฏิบัติงานของตนมีผลเดี่ยวเนื่องถึงสุขทุกข์ของประชาชน ตลอดจนความเจริญขึ้นหรือเสื่อมลงของประเทศชาติ” และการเป็นข้าราชการของลูกนั้นก็หวังว่าจะได้มีโอกาสเฝ้ารับเสด็จใกล้ๆ ซักครั้ง ซึ่งความหวังนั้นก็ได้จบลง ในวันที่ 13 ตุลาคม 2559 เนื่องจากได้รับข่าวร้ายที่ไม่ได้อยากได้ยิน ลูกคนนี้ทำงานไม่มีความสุขทำงานไม่ได้เกิดความสับสนไร้สมาธิ จนต้องลุกออกจากโต๊ะทำงานไปนั่งรอที่สนามหลวง เพื่อรอขบวนเคลื่อนพระบรมศพฯ โดยเพียงคิดแต่ว่าไม่ได้เห็นขบวนไม่เป็นไร ขอเพียงได้มีโอกาสแสดงความอาลัยครั้งสุดท้าย

เนื่องในโอกาสวันสวรรคตพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศมหาภูมิพลอดุลลยเดชมหาราชบรมนาถบพิตรในวันที่ 13 ต.ค. นี้ ลูกขอน้อมรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณอันที่หาที่สุดมิได้ และ ณ ปัจจุบันนี้ลูกทราบแล้วว่าข้าราชการนั้นดีอย่างไร ข้าราชการที่ดีต้องทำประโยชน์เพื่อประชาชน เป็นข้ารองบาทของพ่อหลวงที่ช่วยเหลือประชาชนมาตลอดชีวิต ลูกคนนี้อยากบอกพ่อหลวงว่าลูกขอสัญาญาจะยึดมั่นและปฏิบัติตามคำพ่อสอน ตั้งใจปฏิบัติงานในหน้าที่ให้เต็มกำลังความสามารถด้วยอุดมการณ์และความเสียสละเพื่อส่วนรวมตลอดไป

เขียนโดย "พราวฝน"