เปลี่ยนการแสดงผล
#จดหมายถึงพ่อ (43)
15 พฤศจิกายน 2563 150 ครั้ง
#จดหมายถึงพ่อ (43)

  วันหนึ่งในฤดูฝน สายน้ำจากฟากฟ้าร่วงหล่นลงบนผืนดืน หล่อเลี้ยงเหล่าพฤกษานานาพรรณทั่วทุกสารทิศ ชวนให้ระลึกถึงโครงการพระราชดำริฝนหลวง หนึ่งในพระราชกรณียกิจของพ่อหลวงอันเป็นพระมหากรุณาธิคุณยิ่งใหญ่ต่อเหล่าเกษตรกรไทย จากน้ำพระทัยแห่งอุดมการณ์ความเสียสละสมกับฐานะที่ทรงเป็น “พ่อแห่งแผ่นดิน”
  ช่วงเวลาที่ได้จากบ้านมาศึกษาเล่าเรียนอยู่ ณ สหรัฐอเมริกา มองเห็นและรับรู้ความเป็นไปของสถานการณ์ปัจจุบัน ท่ามกลางวิกฤติโรคระบาดครั้งใหญ่ ทำให้ลูกระลึกถึงวิชาชีพแพทย์ของพ่ออันเป็นวิชาชีพที่ส่งเสียเลี้ยงดูลูกตั้งแต่ยังเล็ก ตลอดระยะเวลาเกือบสามสิบปีตามเส้นทางข้าราชการ พ่อช่วยเหลือผู้คนมากมายในฐานะแพทย์คนหนึ่ง คำว่าข้าราชการ เปรียบเหมือนผู้แทนของพระราชา มีหน้าที่เสมือนผู้รับใช้แผ่นดิน อาชีพของพ่อนั้นได้รับการยกย่องจากสังคม เนื่องจากเป็นงานที่กล่าวได้ว่ามีความมั่นคง ได้รับค่าตอบแทนสูง และเป็นอาชีพที่ช่วยชีวิตผู้คนตกทุกข์ได้ยากจากโรคภัยต่างๆ แม้กระทั่งในช่วงวิกฤติเช่นนี้ พ่อก็ยังคงยึดมั่นในอุดมการณ์เสียสละเพื่อส่วนรวม ทุ่มเทให้การรักษาผู้ป่วยอย่างเต็มความสามารถ ผู้คนบางกลุ่มมองว่าพ่อนั้นร่ำรวยเพราะเป็นแพทย์ แต่พ่อไม่เคยอบรมให้ลูกมีทัศนคติต่อวิชาชีพแพทย์เช่นนั้น ครั้งหนึ่งพ่อเคยเล่าถึงพระราชปณิธานในพระบิดาแห่งการแพทย์แผนปัจจุบันของไทย ความว่า “ขอให้ถือประโยชน์ส่วนตนเป็นที่สอง ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์เป็นกิจที่หนึ่ง ลาภ ทรัพย์ และเกียรติยศจะตกมาแก่ท่านเอง ถ้าท่านทรงธรรมะแห่งวิชาชีพไว้ให้บริสุทธิ์” ทุกอาชีพล้วนมีความสำคัญต่อสังคม หากเราประกอบอาชีพที่ทำด้วยใจรัก ธำรงไว้ซึ่งความถูกต้อง และอุทิศตนเพื่อประโยชน์ส่วนรวม ความสุขที่ได้รับจะทรงคุณค่ายิ่งกว่าเกียรติยศใดๆ ส่วนความร่ำรวยแท้จริงนั้นมิใช่สิ่งสำคัญเลย บุคคลผู้ประกอบอาชีพหนึ่งจะได้รับค่าตอบแทนสูงหรือไม่ ถ้าขาดความพอประมาณในการใช้จ่าย ขาดเหตุผลและภูมิคุ้มกันในตนเองแล้ว ย่อมเกิดความต้องการในสิ่งต่างๆที่อาจเกินความจำเป็นอย่างไม่จบสิ้น การรู้จักพอเพียงคือการรู้จักทางสายกลาง รู้ว่าสิ่งใดอยู่ในความพอดี ดั่งเช่นการที่พ่อได้สอนให้ลูกรู้จักการใช้จ่ายอย่างพอประมาณ เนื่องจากเราไม่สามารถควบคุมปัจจัยภายนอกอย่างค่าตอบแทน สิ่งแวดล้อม สวัสดิการหรือค่าครองชีพต่างๆได้ สิ่งสำคัญที่สุดคือ การเรียนรู้ที่จะปรับตัวกับทุกสถานการณ์หรือสภาวะที่ต้องเผชิญ หากมองว่าตัวเรานั้นยากจน ก็พึงเรียนรู้วิธีอยู่กับความยากจน เพราะแม้ว่าจะยากจนด้วยทรัพยสมบัติ แต่ก็สามารถร่ำรวยด้วยความสุขในชีวิตได้เช่นกัน
  พระราชปณิธานในความเสียสละที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ ทรงมีต่อพสกนิกรชาวไทยถูกส่งต่อมายังเหล่าข้าราชการผู้เสียสละเพื่อแผ่นดิน ราษฎรทุกคน รวมถึงพ่อของลูกคนนี้ เป็นความเสียสละอันเกิดจากความรักเป็นที่ตั้ง รักของพ่อที่มีให้ลูกนั้นเปรียบเสมือนพ่อหลวงทรงรักประชาชนของพระองค์ ความรักซึ่งเป็นแรงผลักดันให้ลูกยึดมั่นในความดี ตั้งใจทำตามหน้าที่ของตนเอง สานต่ออุดมการณ์เพื่อสังคมในอนาคตต่อไป

เขียนโดย "พัดพารัดชา" 
ภาพและวีดีโอ