#จดหมายถึงพ่อ (77)

เมื่อยังไม่รู้จักคำว่าชีวิต คำสอนของพ่อจึงเป็นเครื่องเตือนสติที่ดีที่สุด ถึงแม้ว่าพ่อจะมิได้อยู่กับฉันตลอดเวลามีเรื่องราวและการเปลี่ยนแปลงทำให้ชีวิตของฉันต้องอยู่โดดเดี่ยวและพึ่งพาตนเองในยามที่ต้องห่างไกลจากท่าน สิ่งหนึ่งที่ติดตามฉันไปทุกหนทุกแห่งทุกย่างก้าวในการใช้ชีวิตของฉันนั่นคือคำสอนของพ่อ ไม่ว่าฉันจะประสบพบเจอกับสิ่งใดที่อาจจะเป็นเรื่องที่ทำให้ฉันดีใจหรืออาจจะเป็นเรื่องที่ทำให้ฉันทุกข์ใจสิ่งหนึ่งที่เป็นสิ่งยึดเหนี่ยวให้ฉันได้ไตร่ตรองทุกครั้งก็คือคำสอนของพ่อ แม้โลกนี้จะเปลี่ยนแปลงแต่คำสอนของพ่อนั้นทันสมัย ไม่เสื่อมคลายตามกาลเวลา เป็นคำสอนที่มีค่าและขอบคุณคำสอนนี้ของพ่อที่ทำให้ฉันใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างมีความสุขถึงแม้จะอยู่ห่างไกลจากท่านก็ตาม
  สถานการณ์ที่โดดเดี่ยวท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงของเด็กคนนึง เด็กคนนั้นได้ห่างจากบ้านของตนเพื่อมาร่ำเรียนหนังสือในเมืองที่ได้ชื่อว่าเมืองหลวง เมืองหลวงนั้นอยู่ท่ามกลางแสงสีและความเจริญ ชวนให้น่าหลงใหลและคล้อยตาม ทว่าเธอนั้นเกิดในครอบครัวที่ไม่ได้ร่ำรวยการใช้สติในการใช้ชีวิตจึงเป็นสิ่งสำคัญ สิ่งหนึ่งที่ทำให้เธออาศัยอยู่ในสังคมวัตถุนิยมนี้ได้อย่างมีความสุขและไม่เดือดร้อน นั่นคือคำสอนของพ่อของเธอที่ท่านพร่ำบอกอยู่เสมอว่าให้เรานั้นรู้จักตัวเอง เมื่อตอนยังเป็นเด็กฉันได้ยินคำนี้ครั้งแรกฉันนึกว่าพ่อให้ฉันรู้จักตัวฉันเองที่ว่า ฉันชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ เกิดวันที่เท่าไหร่ ชอบสีอะไร ชอบดอกไม้อะไร ฉันในวัยเด็กเป็นเด็กผู้ใสซื่อคนนึงที่แปลความไปในสิ่งนั้น อาจเป็นเพราะตอนนั้นฉันไม่รู้จักคำว่าชีวิต เมื่อฉันโตขึ้นรู้จักโลกมากขึ้น มีประสบการณ์มากขึ้น ฉันจึงได้รู้ว่าความหมายของคำว่ารู้จักตัวเองของพ่อที่แท้จริงหมายความว่าอะไร นั่นคือหมายถึงการประมาณตนแล้วรู้จักใช้เหตุผลในการใช้ชีวิต ถ้าฉันใช้ชีวิตโดยยึดหลักเหตุผลไม่ว่าโลกนี้จะเปลี่ยนไปอย่างไร ฉันเชื่อว่าฉันจะไตร่ตรองคิดอย่างถี่ถ้วนและอยู่กับความเปลี่ยนแปลงนั้นได้เสมอ อีกประการหนึ่งที่ฉันแปลความจากคำสอนของพ่อคือรู้จักตัวเองว่าการยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็นนั้นมีความสุขที่สุดแล้ว รู้จักว่าความสุขของตัวเราเองที่แท้จริงเป็นอย่างไร บางครั้งความสุขที่แท้จริงก็ไม่จำเป็นต้องแลกมาด้วยสิ่งของแต่ประการใดเราสามารถหาความสุขได้จากใจที่เราพอใจจากภายในของเราเอง
 จากวันนั้นถึงวันนี้การใช้ชีวิตของฉันในทุก ๆ วันยังคงมีพ่ออยู่ด้วยเสมอ พ่ออยู่ในความคิดและจิตวิญญาณที่ติดตามไปทุกหนทุกแห่ง และฉันเชื่อว่าการใช้ชีวิตของฉันด้วยคำสอนของพ่อจะทำให้ฉันมีความสุข ความสุขที่ออกมาจากภายในและเป็นความสุขที่แท้จริง

เขียนโดย "พันนา"