เปลี่ยนการแสดงผล
#จดหมายถึงพ่อ(86)
31 ธันวาคม 2563 126 ครั้ง
#จดหมายถึงพ่อ(86)

         พ่อของฉันเป็นพ่อค้าขายก๋วยเตี๋ยวในตลาด และมักตื่นนอนตั้งแต่เช้าเพื่อตั้งร้านรอลูกค้าที่มาจับจ่ายใช้สอย ซื้อของกินในตอนเช้าของทุกวัน งานที่พ่อต้องทำมีมากมาย นับตั้งแต่ซื้อวัตถุดิบในการทำก๋วยเตี๋ยวไปจนถึงการดูแลครอบครัวที่มีลูกและหลานมารวมตัวกันอยู่ในครอบครัวเดียวถึง 6-7 คน สิ่งที่คนเป็นลูกอย่างฉันคอยเฝ้ามองพ่อในวัยเด็ก และพอที่จะแบ่งเบาภาระงานอันหนักอึ้งของพ่อได้นั่นก็คือ การช่วยบริการลูกค้า การไปช่วยหิ้วของ ล้างถ้วยล้างจาน รวมถึงการไปจับจ่ายซื้อวัตถุดิบบางอย่าง เช่น ผักต่าง ๆ ตามสมควรแก่วัยเด็กที่ลูกจะพอช่วยเหลือพ่อได้นอกจากไปจากภาระในการเรียนที่โรงเรียน
          ทุกครั้งที่ฉันมีโอกาสได้ไปจับจ่ายซื้อของที่ตลาดกับพ่อ พ่อมักจะสอนวิธีในการเลือกซื้อผัก และวัตถุดิบอื่น ๆเสมอ รวมถึงวิชาคณิตศาสตร์เบื้องต้นที่พ่อใช้วิธีให้ฉันช่วยนับเงิน-ทอนเงินในขณะที่ลูกค้าเรียกเก็บเงิน ทั้ง ๆที่พ่อของฉันเรียนจบมาเพียงแค่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 เพียงเท่านั้น แต่พ่อมักจะใส่สิ่งที่ฉันไม่เคยรู้มาก่อนลงในสมองก้อนน้อย ๆของฉันอยู่เสมอ เช่น การตุ๋นเนื้อสัตว์อย่างไรให้เปื่อยนุ่มดี การเจียวกระเทียมให้กรอบหอม การดองพริก การทำน้ำซุปก๋วยเตี๋ยว การล้างผักให้สะอาด การเพาะถั่วงอก การทำตั้งฉ่ายใช้เอง เป็นต้น โดยสิ่งเหล่านี้ฉันจะได้รับการปลูกฝังทุกวันจนฉันจำได้เองโดยอัตโนมัติ
        ในทุก ๆวัน หลังจากขายของเสร็จแล้ว ในตอนเย็น พ่อมักจะพาฉันและพี่น้องทุกคนไปทำกิจกรรมร่วมกันเพื่อปลูกผักบางชนิดที่พอจะหาปลูกได้ เพื่อเป็นการประหยัดต้นทุนในการขายก๋วยเตี๋ยว เช่น ผักบุ้ง ผักกาด ต้นหอม ผักชี รวมไปถึงผักที่ใช้รับประทานได้ในครอบครัวเพื่อเป็นการสอนให้ลูกหลานในครอบครัวได้รู้จักวิถีการดำรงชีวิต การประหยัดอดออม และปลูกฝังความเป็นอยู่อย่างเรียบง่ายเพื่อให้ลูกได้เรียนรู้การใช้ชีวิตไปในตัว รวมถึงวินัยในการทำงานต่าง ๆ หน้าที่และความรับผิดชอบในการแบ่งงานกันทำที่ยังคงติดตัวฉันมาจนถึงในวันที่ฉันเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในทุกวันนี้
        พ่อจากฉันไปเมื่อท่านอายุได้ 49 ปี เท่ากับอายุของฉันในปีนี้ ทุกอย่างที่พ่อสอน ฉันสามารถนำมาปรับใช้ได้ทุกอย่าง โดยเฉพาะการปลูกผักสวนครัวรั้วกินได้ ซึ่งครอบครัวของฉันยังคงใช้เวลาว่างหลังจากทำงานประจำแล้ว ช่วยกันปลูกผักกินเอง เพราะมีความปลอดภัยไร้สารพิษ สามารถปลูกผักที่ชอบกินได้อย่างตามใจตัวเอง เป็นการทำกิจกรรมร่วมกันภายในครอบครัวที่นอกจากจะมีความสนุกแล้ว ยังเป็นการเพิ่มความผูกพันในครอบครัวให้มากขึ้นด้วย ทั้งนี้ ฉันได้ศึกษาเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงและนำมาประยุกต์ใช้ภายในครอบครัวคนเมืองใหญ่อย่างฉันเพื่อใช้เนื้อที่ว่างข้างบ้านใช้เป็นแปลงปลูกผักสวนครัวเพื่อลดค่าใช้จ่ายได้อย่างสม่ำเสมอ
 ความคิดถึงพ่อของฉัน ที่เป็นพ่อค้าก๋วยเตี๋ยวผุดขึ้นมาอยู่ในใจของฉันอยู่ในทุกแทบความสำนึก การได้มองเห็นสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไปของสังคม และการได้เรียนรู้การใช้ประโยชน์จากปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่พ่อหลวงรัชกาลที่ 9 ได้ทรงมีพระราชดำริริเริ่มเอาไว้ให้เป็นแนวทางในการปฏิบัติเพื่อการดำเนินชีวิตอย่างพอเพียง สิ่งเหล่านี้ยังคงใช้ได้ดีกับวิถีการดำเนินชีวิตในสังคมเมือง และฉันจะยังคงยึดถือสิ่งต่าง ๆเหล่านี้ในการดำรงชีวิตต่อไป ตราบใดที่ฉันยังคงยืนอยู่บนผืนแผ่นดินแห่งความอุดมสมบูรณ์แห่งนี้ “ฉันจะกินอยู่อย่างพอเพียงอย่างที่พ่อของฉันได้สอนไว้ และจะจดจำให้ขึ้นใจอยู่ในหัวใจดวงนี้ตลอดไป”

เขียนโดย "หยาดพิรุณ"
ภาพและวีดีโอ