เพราะเมืองไทยสารพัดดี ทำเอานึกไม่ออกว่าจะเขียนเรื่องอะไร ดิน น้ำ ป่า เขา วัฒนธรรม วัด วิถีชุมชน อาหาร หรือสมุนไพร กำลังนึกธีมของเรื่องก็ให้เผอิญว่ามีคนถามว่า ตั้งแต่ทำงานมาจังหวัดไหนที่ยังไม่เคยไปบ้างเนี่ย หลังนับนิ้วไปมาเกือบ 10 รอบก็พอจะนึกออกว่าเหลือ มุกดาหาร ชัยภูมิ และบึงกาฬที่แยกจังหวัดออกมาแต่หนองคายนะพี่ไปมาแว้ววหลายครั้งด้วยก่อนจะแยกบึงกาฬเสียอีกจ๊ะ... และเหตุของการนับนิ้ว พลันได้คำตอบว่า เขียนเรื่องเที่ยวดีกว่า
... เพราะโลกจริงๆ ไม่ใช่บนออนไลน์ แต่คือ ออกจากบ้านแล้วไปตามตะวัน
.. เคยมั๊ยนอนแผ่หราบนหญ้าเขียวๆ หอมๆ แล้วอ้าปากกินน้ำฝนหลังฝนแรกผ่านไป หมดฝุ่นหมดพิษ น้ำฝนหวานๆผ่านลำคอลงไป อืม ..ชื่นใจ ไปนอนที่ไหนดี แนะนำเลย ลานกางเต็นท์ดอยอินนนท์ หรือจะเลาะดอยอินฯไปลองชิมน้ำฝนที่ศูนย์วิจัยเกษตรหลวงขุนวาง หรือแม่จอนหลวง มันเลิศ มันดี เพราะหลังอิ่มน้ำฝนซา ลุกขึ้นนั่ง มองไปข้างหน้าของเราคือวิวขุนเขา และแมกไม้ใหญ่ในฐานะป่าต้นน้ำของไทย หรือจะแวะเช็คอินนอนอุทยานแห่งชาติ ที่หลายแห่งมีลานกางเต็นท์ ที่สำคัญเข้าป่า เที่ยวอุทยาน ต้องไม่ซื้อของป่า ไม่สนับสนุน พวกขายของป่าผิดกฎหมายด้วยนะเธอ
... เคยมั๊ย วิ่งถลาลงน้ำทะเล จนลึกถึงอก ดำผุด ดำว่าย แล้วนอนลอยตัวในน้ำทะเลใสๆ หอมกลิ่นทะเล ปล่อยใจ ปล่อยกายให้ตัวลอยเท้งเต้งไปตามแรงคลื่นเบาๆแหงนหน้าสูดโอโซนสะอาดๆจนเกยตื้น หรือเล่นน้ำทะเลกับเพื่อนแล้วให้สลับกันประสานมือเพื่อให้เราเยียบมือแล้วกระโดด ย่ำค่ำ หาผ้า หาเสื่อมาปูนอนรับลมชายหาดดูพระจันทร์ขึ้นจากน้ำทะเล ว่าแต่จะไปที่ไหนดี นี่เลย..อ่าวไทยจ้าตั้งแต่หากเจ้าหลาว พัทยา บางแสน หาดหัวหิน หาดชะอำ หาดบ้านกรูด หาดทุ่งวัวแล่น หาดริ้น หาดขนอม หาดเทพา และจบที่หาดสมิหรา หากใครขยันตื่นเช้า ก็ตื่นมาดูดวงอาทิตย์ขึ้นที่ขอบฟ้าได้ด้วย แต่ๆๆๆ หากอยากดูดวงอาทิตย์ตกแสนโรแมนติก โน้นจ๊ะ ฝั่งอันดามันทะเลแสนงามติดอันดับโลก ที่ขึ้นชื่อลือชาคือแหลมพรหมเทพ แต่ก็อยากแนะนำว่าที่หาดนพรัตน์ธารา อ่าวนาง ดวงอาทิตย์ตกก็งามหยดย้อยเช่นกัน และหากมีเวลา มีโอกาสตามรอยแม่เต่ามะเฟือง น้องยามีล น้องมาเรียม ยาวๆไป ที่สำคัญ ไม่ซื้อสินค้าทะเลที่ผิดกฎหมายนะจ๊ะ ทั้งปลานกแก้ว ปะการัง หอยมือเสือ ฯลฯ แล้วอย่าไปสนับสนุนพวกทัวร์เลวๆที่ทิ้งขยะลงน้ำทะเล หรือไล่ล่าถ่ายรูปพี่ฉลามวาฬกันนะจ๊ะ
.. เคยมั๊ย นอนๆสะดุ้งตื่นเพราะฝันเห็นพญานาค อุต๊ะ ไม่มีอะไร เราแค่ฝัน อิ..อิ.. ไปเลยไปไหว้ท่านแน่นอนว่าสายมูต้องปักหมุด วัดคำชะโนดอุดรธานี หรือล่าสุดคือถ้ำนาคาที่บึงกาฬ วัดพระธาตุบังพวนหนองคาย ไล่ตะเข็บแม่น้ำโขงลงไปเรื่อยถึงพญาศรีสัตตนาคราช ที่นครพนม ไหว้ขอพรท่านแล้วอย่าลืมประพฤติปฏิบัติดีนะจ๊ะ เดี๋ยวพรที่ขอจะไม่สมประสงค์
..เคยมั๊ยกำลังนอน และต้องตื่นขึ้นมาจามเพราะ มีบางคนกำลังผัดกะเพรา ทอดปลาเค็ม และไข่เจียว หอมฟุ้ง นอนต่อไม่ได้ เพราะท้องร้องหิวๆ
...เคยมั๊ย ยามเช้าแดดอุ่นๆ เดินออกมาเที่ยวตลาดเช้าในท้องถิ่น เสียงแม่ค้าในตลาดส่งเสียงเรียกเพื่อขาย ผัก ผลไม้ อาหารท้องถิ่น ข้าวเหนียวร้อนๆกับหมูทอดที่กาดเช้าในภาคเหนือ ข้าวจี่ ข้าวเหนียวกับเนื้อย่าง ปลานึ่งแจ่ว น้ำพริกปลาร้าสับที่ตลาดภาคอีสาน ข้าวต้มร้อนๆ โจ๊กกับไข่ลวก ในตลาดภาคกลาง กาแฟโบราณ ปาท่องโก๋ ติ๋มซำ ที่ย่านภาคใต้
“สิ่งเหล่านี้คือความสุข” อาจเป็นความสุขเล็กๆของใครบางคน หรือเป็นความสุขมากๆ ของอีกหลายคน เพราะดัชนีวัดความสุขต่างกันด้วยประสบการณ์และความพอใจที่ตรงกับจริต
ความสุขของคนเราเริ่มต้นที่ “บ้าน” และเมืองไทยของเราคือบ้านที่บรมสุข เป็นบ้านบรมสุขที่หลายชาติ หลายเชื้ออิจฉา และกว่าที่จะบรมสุขเช่นนี้ ก็ไม่ใช่เกิดขึ้นมาโดยง่าย แต่มาจากความกล้าหาญเสียสละของบรรพบุรุษ บรรพมหากษัตริย์ของเราที่ฝ่าฟัน สู้ไม่ถอยเพื่อรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทยให้เป็นหนึ่งเดียว แหม่ก็ขนาดอิฉันหุ่นสูงใหญ่เป็นยักษ์ปักหลั่น สมัยเรียนวิชา กระบี่ กระบอง รับดาบแค่ไม่กี่สิบครั้ง แขนนี่สั่น ปวดร้าวไปทั้งตัว มาเทียบกับบรรพบุรุษที่ต้องถือดาบออกรบ สู้ศัตรูที่รุมล้อมหน้าหลัง พลาดก็คือตาย เปรียบอย่างนี้เวลาผ่านอนุสาวรีย์ท่านๆ ก็ยกมือไหว้เคารพหมดใจ กาลเวลาที่ผ่านมาหลายร้อยปี มาสู่รุ่นเราก็ควรที่จะร่วมด้วยช่วยกัน สร้างบ้านแปลงเมืองให้เจริญก้าวหน้า เพื่อทำเมืองไทยของเราให้เป็นเมืองแสนดี ... เพราะเรารักเมืองไทย