เปลี่ยนการแสดงผล
เด็กชาย... ความฝันและสายฝน
19 มิถุนายน 2564 254 ครั้ง
เด็กชาย... ความฝันและสายฝน

คำถามยอดนิยมที่ทุกคนต้องเจอในชีวิต คือ "โตขึ้นอยากเป็นอะไร?" ครู หมอ พยาบาล ล้วนเป็นคำตอบที่เราได้ยินกันอยู่เสมอ  และมักจะมีคำตอบหนึ่งที่ยอดนิยมไม่แพ้กัน นั่นคือ "นักบิน"  ตัวผมเองก็เป็นเพียงเด็กผู้ชายตัวกลมที่ไม่ได้เรียนดี หรือกีฬาเด่น เอาเป็นว่าเป็นเด็กธรรมดาหลังห้องคนหนึ่ง ที่มีความฝันว่า "อยากจะบินได้" (อันนี้ผมอยากบินได้ ... ก่อน  พี่ตูนจะอยากเห็นคนไทยบินได้อีกนะครับ) ผมไม่รู้หรอกว่า ผมชอบท้องฟ้า เครื่องบิน และการผจญภัยในโลกกว้างนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่รู้ตัวอีกทีก็เป็น Co-pilot แล้วครับ 

ถ้าหากมองย้อนกลับไป สิ่งที่ผมต้องเผชิญมันไม่ง่ายเลย ไหนจะเสียงของคนมากมายบอกกับผมว่า "อย่าไปฝันอะไรเกินตัว" การสอบวัดความสามารถ การสอบแข่งขันต่างๆ มีทั้งสมหวัง ผิดหวัง ซึ่งเป็นเรื่องปกติของชีวิตเรา แต่มันไม่เคยทำให้ผมมีความคิดที่จะละทิ้งความฝันของผมเลย ยิ่งได้ฝึกบิน ได้บังคับเครื่องบินด้วยตัวเอง ยิ่งตอกย้ำให้ผมรู้ว่า "อาชีพอะไรที่ผมอยากจะตื่นมาทำในทุกๆวัน" 

ผมเองเคยได้ยินชื่อ "สำนักงานปฏิบัติการฝนหลวง" (กรมฝนหลวงและการบินเกษตรในปัจจุบัน) มาตั้งแต่เป็นเด็ก บ่อยครั้งที่มักจะได้ยินชื่อหน่วยงานนี้ผ่านพระราชกรณียกิจของในหลวงรัชกาลที่ 9 ซึ่งพระองค์ท่านทรงคิดวิธีสร้างฝนหลวง เพื่อแก้ไขปัญหาความแห้งแล้ง ซึ่งส่งผลกระทบต่อพืชผลทางการเกษตรของเกษตรกร ใครจะคิดล่ะครับว่า จากภาพที่ผมเห็นเครื่องบินทำฝนตอนเด็กๆ วันนี้ผมจะเป็นคนขับเครื่องบินทำฝนเอง จนวันนี้ก็ผ่านมา 5 ปีแล้วครับ ผมได้ขึ้นเหนือล่องใต้ไปทำฝนให้พี่น้องประชาชนทุกภาคทั่วประเทศ ผมอยากจะบอกทุกคนว่า ทุกๆ คนอาจจะรู้จัก "นักบินฝนหลวง" แต่นักบินเองก็ไม่สามารถทำฝนหลวงเพื่อช่วยเหลือพี่น้องประชาชนได้ หากขาดทีมงานของกรมฝนหลวงและการบินเกษตรไปสักคน พวกเราทุกคนตั้งใจที่จะทำให้ทุกพื้นที่ที่แห้งแล้งได้มีน้ำไหลชุ่มในใจของพี่น้องประชาชน 
วิธีการทำงานของพวกเรา คือ การบินเข้าไปในสภาพอากาศที่แปรปรวน ซึ่งตรงข้ามกับการทำการบินปกติโดยสิ้นเชิง บางครั้งเราไม่สามารถทำฝนให้ตกในพื้นที่ที่วางแผนไว้ได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่สะเทือนใจผมอยู่บ่อยครั้ง เพราะผมรู้ดีว่าเวลาที่ผมบินอยู่บนฟ้า มีคนอีกจำนวนมากที่ฝากชีวิตของพวกเขาและครอบครัวไว้กับผม พืชผลที่ถูกทะนุถนอมปลูกแรมปีรอการผลิดอกออกผล เพื่อนำไปขายและใช้ในการดำเนินชีวิตต่อไป 

และในทางกลับกันผมสุขใจและนอนหลับสบายทุกครั้งที่สามารถทำให้ฝนตกตามที่วางแผนไว้ จนเป็นกิจวัตรที่ฝ่ายสนับสนุนประจำตัวผม นั่นคือ "คุณแม่และน้องสาว"(คนที่ไม่ค่อยได้เจอหน้า แต่ได้กอดผ่าน VDO Call อยู่ตลอด) จะรู้ดีว่า ถ้าฝนตกแล้วผมจะโทรหา "วันนี้เฮียทำฝนสำเร็จด้วยแหละ" เป็นวันที่ผมมีความสุขมากกับการทำงานจนไม่สามารถเก็บไว้คนเดียวได้จริงๆ อย่างไรก็ตาม ผมเชื่อมั่นว่า "ทีมงานฝนหลวง" ทุกคนก็คงมีความรู้สึกไม่ต่างกันกับผม ซึ่งเราจะขอสืบสานโครงการพระราชดำริส่วนพระองค์ในพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช (รัชกาลที่ 9) สืบไป    

เขียนโดย นกฮูกตัวกลม
ภาพและวีดีโอ