ในปัจจุบันมีงานและอาชีพต่างๆมากมายให้เราเลือกที่จะทำ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกทำงานไหน ในชั้น ม.3 เชื่อว่าทุกๆคนคงมีความคิดเรื่องการศึกษาต่อว่าเราต้องการที่จะเรียนอะไร เพื่อที่จะได้ทำงานดีๆหรืองานที่เราชอบ บางคนก็อาจจะไปต่อสายอาชีพซึ่งเรียนรู้เรื่องการประกอบอาชีพโดยตรงเพื่อที่จะได้มีประสบการณ์และบางคนอาจจะเลือกเรียนต่อในสายสามัญ ซึ่งก็เป็นทางเลือกอีกทาง ความใฝ่ฝันของแต่ละคนอาจจะไม่เหมือนกัน แต่ทุกคนก็มีสิทธิ์ที่จะคิดและมีสิทธิ์ที่จะทำให้ฝันนั้นเป็นจริง บางคนอาจจะฝันว่าอยากเป็นแอร์โฮสเตส บ้างก็ฝันว่าอยากเป็นพยาบาล เป็นทันตแพทย์ หรือแม้แต่เป็นวิศวกร หรือบางคนที่ชอบอยู่ในโลกจิตนาการอาจจะอยากเป็นนักคอมพิวเตอร์กราฟฟิค บางคนอาจจะอยากเป็นครู ซึ่งทุกคนก็มีสิทธิ์ที่จะทำให้ฝันเป็นจริงได้ ถ้าหากมีความพยายาม ใฝ่รู้ใฝ่เรียน ขยัน อดทน และตั้งใจที่จะทำงานนั้นจริงๆ เมื่อเกิดความรู้สึกท้อแท้ก็จะมีกำลังใจจากครอบครัวและเพื่อนๆคอยเป็นกำลังใจให้ประสบผลสำเร็จในสิ่งที่หวัง เพื่อที่จะได้อดทนสู้ต่อไปเพื่อที่จะได้ทำงานดีๆ และเป็นงานที่ตนเองรัก 
ความใฝ่ฝันของฉันคือการเป็นเจ้าของฟาร์ม ด้วยความที่ฉันเป็นคนรักสัตว์และรักต้นไม้ ถ้าเอาสองอย่างนี้มารวมกันฉันคงต้องมีที่ดินเนื้อที่สัก 10 ไร่ เพื่อทำการเกษตรแบบพอเพียงตามแนวคิดของในหลวง ร.9 เราต้องแบ่งพื้นที่ให้เหมาะสม ด้านหนึ่งทำเกษตรกรรม ปลูกพืชผักสวนครัวเพื่อเก็บไว้กิน ถ้าผลผลิตเยอะก็แบ่งปันเพื่อนบ้าน จนถึงขายตามตลาดได้เลย ปลูกไม้ยืนต้นไว้ให้เงาของต้นไม้เป็นที่พักพิงหลบแดด ขุดสระน้ำ ทำร่องน้ำเก็บน้ำไว้ใช้ยามแห้งแล้งฝนทิ้งช่วง ส่วนอีกด้านหนึ่งของฟอร์ม ฉันจะทำการเลี้ยงสัตว์ แต่ไม่ได้คิดฆ่าสัตว์ไว้ขายนะ จะเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ไว้กินไข่ เลี้ยงวัวเลี้ยงควาย เอาไว้เล็บหญ้าที่รกร้าง และมีน้องหมาที่น่ารักสัก 10 ตัว วิ่งเล่นกันสนุกสนาน ฉันอยากทำฟาร์มแบบผสมผสาน บั้นปลายชีวิตฉันต้องการแบบนี้เลย แม้เป็นเพียงแค่ความฝัน แต่เป็นความฝันที่ทำให้ฉันมีความสุขมาก และฉันหวังว่าสักวันความฝันของฉันจะเป็นจริงขึ้นมาก็ได้
อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน ตอนนี้อาชีพของฉันเป็นข้าราชการ เป็นนายช่างเล็กๆบนดอย หน้าที่หลักซ่อมทุกอย่างในที่ทำงานให้สามารถใช้งานได้ตามปกติ โดยเสียค่าใช้จ่ายน้อยที่สุด และการทำงานใกล้บ้านเป็นความใฝ่ฝันของฉัน ได้มีโอกาสดูแลแม่และแม่คอยเป็นกำลังใจให้ฉัน ครอบครัวฉันและเพื่อนบ้านเป็นเหมือนญาติกัน ฉันมักช่วยเหลือทุกคนในหมู่บ้านด้านที่ฉันถนัด งานซ่อมซ่อมได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็มีความสุขเวลามีคนมาขอให้ซ่อม และเวลาหน่วยงานไหนมีกิจกรรมฉันจะไปร่วมงานทุกครั้ง เช่นกิจกรรมปันน้ำใจให้เด็กๆมีการระดมทุนเพื่อนำเงินไปซื้อเครื่องอุปโภคและบริโภค ไปให้กับโรงเรียนที่ขาดแคลนและห่างไกล การเดินทางที่แสนลำบากแต่พอไปถึงเห็นแววตาเด็กๆ ความเหนื่อยล้าหายไปหมดเลยคับ กิจกรรมที่จัดส่วนใหญ่เป็นการเล่นเกมส์ตอบคำถาม มีการแข่งขันกีฬาเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์กับเด็กๆ มีการนำของเล่นไปแจกเด็กๆ เพื่อนๆพี่ๆน้อง ๆที่รู้ข่าว บางคนก็จะฝากทุนการศึกษา บางคนมีหนังสือเก่าๆก็ฝากไปให้ที่โรงเรียนเพื่อเป็นแหล่งความรู้ ส่วนเด็กๆก็มีการแสดงเป็นสิ่งตอบแทนผู้ใหญ่ใจดี การร่วมกิจกรรมแบบนี้ทำให้ฉันมีความสุขมาก และกิจกรรมอีกอย่างที่จะเห็นชาวบ้านมาร่วมมือร่วมใจกันเยอะมาก คือการร่วมสร้างอาคารปฏิบัติธรรมให้กับวัดในพื้นที่ บางคนมีเงินมากก็ลงเงิน บางคนไม่มีเงินมาด้วยใจก็ลงแรง แม้ใช้เวลาหลายปีกว่าอาคารปฏิบัติธรรมจะสำเร็จ จนถึงวันที่ทำพิธีเปิดอาคารปฏิบัติธรรม ทุกคนมากันเยอะมากคงเพราะผลแห่งบุญที่ทำร่วมกันมา การที่ชาวบ้านมีใจรักในการทำบุญ ทำให้ทุกคนมีจิตใจดีผ่องใส รู้จักการเสียสละ ช่วยเหลือกันยามมีใครเดือดร้อน กิจกรรมนี้ทำให้ฉันอิ่มใจมาก ได้ทั้งทำบุญได้ทั้งเพื่อนที่ดี
แม้ในปัจจุบันจะมีเรื่องโรคโควิด19 แต่ในพื้นที่บนดอยแห่งนี้ ยังคงปลอดภัยจากโรคโควิด 19 เพราะทุกคนให้ความร่วมมือกันอย่างดี ในการป้องกันการแพร่ระบาด ลดการเดินทางและลดการติดต่อกันทางสังคม ออกจากบ้านเมื่อจำเป็น ใส่แมสตลอด ล้างมือบ่อยๆ ทุกคนก็ได้แต่หวังว่าโรคร้ายจะหมดไป ฉันภูมิใจในอาชีพของฉันมาก แล้วพี่ๆน้อง ๆละฝันอยากเป็นอะไรกัน

เขียนโดย "คัมพลี"