ตอนเด็ก เมื่อปิดเทอมฉันจะได้ไปที่ทำงานแม่ทำให้ฉันได้เห็นแม่ทำงานเกี่ยวกับตัวเลขมาโดยตลอด ซึ่งอาชีพที่แม่ได้ทำ นั่นก็คือ นักบัญชี ต้องทำงานโดยตัดยอดทุกวัน ทุกคนคิดว่านักบัญชีแค่ทำไป เดี๋ยวก็เสร็จ แต่จะบอกไว้เลย นักบัญชี ถ้ายอดเงินหายไป แค่ 50 สตางค์ จำเป็นต้องหาให้เจอไม่ใช่ว่าจะทำได้ง่าย ถ้าคนในอาชีพนี้ไม่มีความรอบคอบ และมีความสามารถในการคิดวิเคราะห์ ซึ่งฉันเห็นแม่ทำงานแบบนี้มาตั้งแต่จำความได้ สิ่งที่ฉันชอบแม่มากที่สุดก็ตอนที่แม่นั่งกดเครื่องคิดเลข และคิดว่า ทำไมแม่ฉันเก่งขนาดนี้ กดไปตามองกระดาษมือกดเครื่องคิดเลข นี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันชื่นชอบในวิชาคณิตศาสตร์ มาโดยตลอดจนได้มาถึงตอนเลือกสายเรียนตอนจบมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่จำเป็นต้องเลือกสายเรียน ขอบอกก่อนนะ โรงเรียนที่ฉันเรียนอยู่ มีสายการเรียนอยู่ 3 สาย นั่นก็คือ สายวิทย์ – คณิต สายศิลป์ – คำนวณ และสายศิลป์ – ภาษา (เลือกได้ตามชอบเลยทั้งภาษาฝรั่งเศส จีน ญี่ปุ่น) ซึ่งฉันตัดสินใจเลือกสายวิทย์ – คณิต เพราะตอนแรกที่บ้านอยากให้ประกอบอาชีพเป็นเภสัชกร แต่พอเรียนเท่านั้นรู้เลย เราไม่ชอบเรียนวิชาชีวะ เพราะเป็นวิชาที่จำเยอะมาก ซึ่งการที่จะเป็นเภสัชกรได้ควรมีความรู้เกี่ยวกับทางชีวะเป็นหลัก แต่กลับกันฉันกลับชอบวิชาฟิสิกส์ ซึ่งวิชาฟิสิกส์นี้เป็นตัวเลข ฉันเลยตัดสินใจได้ว่าจะสอบวิศวกร แต่แล้วด้วยการที่ฉันเป็นผู้หญิงและเป็นลูกคนเดียว พ่อของฉันเลยไม่อยากให้ฉันทำงานเกี่ยวกับวิศวกร เพราะเค้าคิดว่าฉันต้องไปทำงานต่างจังหวัด บอกได้เลยตอนนั้นคิดไม่ออกเลยจะเลือกเรียนคณะไหนดี และสุดท้ายฉันก็เลือกเรียนสถิติ ซึ่งตอนเรียนก็ยังสับสนกับตัวเอง เหมือนกันว่าทำไมเราไม่เรียนบัญชีนะ ในใจคิดด้วยนะว่าจะเรียนใหม่ปีหน้าอีกปีหนึ่งดีไหม จะได้เรียนบัญชี เหมือนแม่ แต่พอคิดอีกมุมหนึ่งเสียดายเวลา 1 ปี เลยตัดสินใจเรียนอยู่ที่เดิมดีกว่า และตั้งใจเรียนให้จบ  พอเรียนจบ แม่ฉันอยากให้ฉันรับราชการเพราะเป็นงานที่มีความมั่นคง ฉันเลยตั้งใจสอบเข้าราชการเพื่อแม่ แต่ในใจไม่คิดเลยว่าเราจะได้ทำงานเกี่ยวกับราชการ และสุดท้ายฉันก็ทำสำเร็จ ฉันได้ทำงานตามที่แม่อยากให้ทำ ฉันจำได้เลยวันที่ได้รับจดหมายให้ไปบรรจุราชการ แม่ฉันดีใจมาก ของสิ่งแรกที่แม่ซื้อให้ในการที่ได้บรรจุข้าราชการนั่นคือ ชุดข้าราชการ ฉันดีใจมากที่เห็นคนในครอบครัวมีความสุข ทุกคนอาจจะสงสัยว่าพ่อฉัน อยากให้ฉันทำงานอะไร ขอเล่าก่อนนะ พ่อของฉันเป็นคนแบบอะไรก็ได้ตั้งแต่ฉันเรียนแล้ว เค้าเคยบอกฉันว่าขอให้เรียนให้จบ ไม่เคยบ่นไม่เคยว่าแต่ขอให้ฉันรู้จักความรับผิดชอบ รู้จักหน้าที่ของตัวเอง ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็พอ แต่แม่ก็แอบเล่าให้ฟังนะ ว่าพ่อก็ดีใจเหมือนกันที่ฉันได้บรรจุราชการ ฉันดีใจมากที่ทำให้ทุกคนในครอบครัวมีความสุข

เขียนโดย "พรษา"