แม่เปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ที่คอยส่องทางนำชีวิตในหนทางที่ดีให้กับเรา แม่เปรียบเสมือนสายลมที่โบกโชยนำเอาความทุกข์และความโศกเศร้าของเราไปโดยไม่เกรงกลัวว่าตัวเองจะแบกรับคนเดียวไว้ได้ และแม่ยังเปรียบเสมือนทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ ที่คอยโอบกอดเราในวันที่เราเองนั้นหมดกำลังใจ
ถ้าหากจะกล่าวถึงคำว่า “แม่” คำเดียวสั้น ๆ แต่มีความหมายอันลึกซึ้งเกินสุดที่จะบรรยายออกมาได้ ตั้งแต่ผมจำความได้ แม่ตั้งครรภ์และอุ้มท้องให้กับผมมาเก้าเดือน แต่แม่ไม่บ่นสักคำว่าแม่เหนื่อยที่ต้องอุ้มท้องให้ผม แม้กระทั่งอาหารที่แม่อยากทานเหลือเกิน แต่สิ่งนั้นแม่ไม่สามารถทานได้ เพราะกลัวลูกในท้องจะได้รับผลเสีย เมื่อคลอดออกมาแล้วร่างกายของลูกน้อยจะไม่แข็งแรงเหมือนปกติ แต่แม่ก็ยังอดทนและต่อต้านมันได้เพื่อปกป้องลูกน้อยที่อยู่ในครรภ์ จนกระทั่งถึงวันกำหนดคลอด แม่ร้องโอดโอยอย่างสุดแสนสาหัส แม่ก็ยังอดทนและไม่ยอมแพ้เพื่อที่จะให้ผมได้ลืมตาดูโลก ในขณะนั้นผมได้มองไปยังรอบ ๆ ตัวผม ไม่มีใครเลยนอกเสียจากคุณหมอและผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมเรียกว่า “ผู้เป็นแม่” ผมได้เห็นน้ำตาของแม่ไหลรินเพราะความเจ็บปวด แต่สิ่งที่แม่มอบให้ผมคือ “รอยยิ้ม” ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข เพราะไม่มีสิ่งใด ที่ไม่ยิ่งใหญ่สำหรับแม่ เท่ากับได้เห็นลูกน้อยที่คลอดออกมาอย่างปลอดภัย มีร่างกายที่สมบูรณ์แข็งแรง แม่คอยปกป้องดูแลรักษาผมตั้งแต่เล็กจนโต แม้กระทั่งในยามที่ผมหลับยุงเพียงแค่ตัวเดียวก็ไม่สามารถที่จะกัดดูดเลือดผมได้ แม่ยอมอดหลับอดนอน ยอมอดทานกับข้าวที่ตัวเองอยากทาน ถึงแม้ว่าของสิ่งนั้นจะเป็นของโปรดของท่านก็ตาม ผมเคยถามแม่บ่อยครั้งว่า แม่เหนื่อยไหมที่ต้องแบกรับภาระหนักอยู่คนเดียว เพราะแม่ได้แยกทางกับพ่อตั้งแต่ผมยังเด็ก แม่ก็ตอบว่า ไม่เลยลูก พร้อมส่งรอยยิ้มที่ บริสุทธิ์ให้กับผม แม่ต้องทำงานตั้งแต่เช้าตรู่จนถึงเย็น เพราะแม่มีอาชีพค้าขาย ผมภูมิใจที่แม่ของผมเป็นคนขยัน ประกอบอาชีพสุจริต เพื่อที่ส่งเสียผมและน้อง ๆ ได้เรียนหนังสือให้สูง ๆ เมื่อจบการศึกษาแล้วจะได้มีอาชีพที่ดี  เพื่อดูแลครอบครัวในอนาคต ผมได้สัญญากับแม่ว่า จะตั้งใจศึกษาเล่าเรียนจนจบ ปัจจุบันผมกำลังศึกษาในระดับอุดมศึกษา ผมอยากเดินตามความใฝ่ฝันของตนเองให้ประสบความสำเร็จให้ถึงที่สุด รอรับใบวุฒิปริญญาตรี เพื่อให้มารดา ครอบครัว และคนรอบข้างได้ภาคภูมิใจในตัวผม เพื่อตอบแทนพระคุณของผู้เป็นแม่ที่เลี้ยงดูผมตั้งแต่เล็กจนโต เป็นคนดีของสังคม และของประเทศชาติ 
ดังนั้น คำพูดหรือการกระทำที่แม่คอยอบรมสั่งสอนล้วนแล้วเป็นคำสอนที่แม่จะมอบให้เราทั้งสิ้น ที่แม่คอยบ่นเราไม่ใช่เพราะแม่เกลียดเรา แต่เป็นเพราะแม่รักเราต่างหาก เพื่อที่จะให้เรานั้นได้รับในสิ่งที่ดี แม่ให้เราโดยไม่หวังผลตอบแทน แล้วเราล่ะ พร้อมหรือยังที่จะตอบแทนบุญคุณและบอกรักให้กับท่าน คนที่เราเรียกว่า “แม่”

เขียนโดย “ผู้ศรัทธา”