"สำเนียงส่อภาษา กริยาส่อสกุล" เป็นสุภาษิตไทยที่บ่งบอกถึงตัวบุคคล เพราะแต่ละชาติก็มีภาษาเป็นของตนเอง แม้แต่ในชาติเดียวกันยังมีภาษาประจำถิ่น หรือภาษาเฉพาะของกลุ่มชนนั้นๆอีกต่างหาก ขนาดประเทศไทยของเราไม่ได้เป็นประเทศที่มีขนาดใหญ่โตมากนักแต่ก็มีภาษาประจำถิ่นไม่ใช่น้อย อาทิเช่น ภาษาคำเมือง ภาษาอีสาน ภาษาใต้ ภาษากลาง ภาษาชาวเขาชนเผ่าต่างๆ เป็นต้น แล้วประเทศที่มีขนาดใหญ่โตจะมีกี่ภาษา กี่สำเนียงกันนะ ส่วนการกระทำหรือกริยานั้นก็จะเป็นไปตามวัฒนธรรม ประเพณีของแต่ละพื้นที่ ของแต่ละกลุ่มคนซึ่งรวมไปถึงครอบครัวที่มีการปลูกฝัง อบรมสั่งสอนลูกหลานจนมีนิสัยที่ติดตัวมาที่มีความแตกต่างกันออกไปจึงเรียกได้ว่ากริยาส่อสกุล ซึ่งในชีวิตเรานั้นรับรองได้ว่าต้องพบเจอคนประเภทที่มีทั้งกริยาที่เราพึงพอใจและไม่พึงพอใจ สำหรับกริยาที่น่าพึงพอใจตามมาตรฐานของสังคมแล้วก็นับว่าเป็นสกุลที่ดี และกริยาที่เราไม่พึงพอใจก็นับว่าเป็นสกุลที่น่ารังเกียจและคงไม่อยากพบเจอกันอีก
โดยส่วนตัวของผู้เขียนนั้นถึงแม้จะเป็นคนภาคกลาง แต่มีความนิยมชมชอบภาษาถิ่นอีสานเป็นพิเศษ อาจเป็นเพราะด้วยความมีเสน่ห์ของภาษาและสำเนียงที่ใช้สื่อสารได้ออกรสชาติ มีทั้งความสนุกสนาน ความซื่อๆจริงใจ ที่ส่งผ่านด้วยสำเนียงภาษา หลายๆท่านก็คงเห็นด้วย แค่นำภาษาอีสานมาพูดทอล์คโชว์ก็เล่นเอาฮาน้ำตาเล็ดน้ำตาไหลได้ บางคำบางประโยคก็สื่อสารได้โดนใจเห็นภาพได้ชัดเจน เมื่อไม่นานได้ยินน้องคนหนึ่งเป็นลูกอีสานสบถคำว่า"เบิดคำสิเว้า" ออกมาสำหรับเหตุการณ์ที่เค้าไม่อยากให้มันเกิดแต่ดันมาเกิดเรียกว่าเป็นเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดและเหมือนจะต้องทำใจยอมรับกับเหตุการณ์นั้นๆไปเสียด้วยเป็นวลีที่เห็นภาพและเข้าใจความรู้สึกได้ชัดเจนมาก วลีนี้จึงติดหูผู้เขียนเป็นอย่างมากและมักที่จะชอบใช้เหมือนกันในกรณีที่ไม่รู้จะทำอย่างไรกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นจากกรณีที่เราพูดแล้ว พูดเล่า เตือนแล้วเตือนอีก แต่ก็ไม่เชื่อยังปล่อยให้มันเกิดเหตุการณ์ที่ไม่อยากให้เกิด เกิดขึ้นจนได้ การที่สบถวลีนี้ออกไปก็ช่วยให้มันคลายสถานการณ์จากความตรึงเครียดเกินไปให้รู้สึกดีขึ้นมาระดับหนึ่งเหมือนกับการทำใจ แล้วตั้งสติใหม่ว่าจะแก้ไขมันอย่างไรดี
เหตุการณ์ที่อาจจะเห็นได้ชัดเจนสำหรับเหล่านักล่าเมฆอย่างเราๆที่จะสบถวลีนี้ออกมา ก็ต่อเมื่อทีมนักล่าเมฆของพวกเราพยายามช่วยกันฟื้นนาที่ประสบปัญหาฝนทิ้งช่วงที่เหลืองรอคอยความตายให้กลับกลายมายืนต้นเขียวชะอุ่มได้ดังเดิม แต่พื้นที่ดังกล่าวดันมาเจออิทธิพลพายุหรือร่องมรสุมที่หอบเอาฝนมาตกแบบฟ้ารั่วไม่ลืมหูลืมตากันเลยจนกลายเป็นนาล่มจมบาดาลไปแทน ทำให้เกิดความเสียหายหมดสิ้นอย่างนี้ พวกเราทีมนักล่าเมฆเมื่อเห็นผืนนาที่เราได้พยายามฟื้นขึ้นมาประสบเหตุดังกล่าวก็จะสบถวลีที่ว่า"เบิดคำสิเว้า" แต่อย่างไรก็ตามพวกเราเหล่านักล่าเมฆยังขอยืนเคียงข้างพี่น้องประชาชนทุกท่าน ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกท่านอย่าเพิ่งสิ้นหวัง และมาร่วมสู้กันต่อไปนะ

เขียนโดย"ฟ้าโปรย"
#ทุกความสำเร็จเกิดจากความไม่สิ้นหวัง